aktor, reżyser, dyrektor teatru;

Był synem introligatora Fran­ciszka F., i Marii z Czarneckich, mężem, Bronisławy Bronicz (od 13 VIII 1913). Debiutował w T. Polskim w Poznaniu i występował tam w 1903-05, potem na prowincji, m.in. w zespole E. Majdrowicza w Sosnowcu, w 1912-14 ponownie w t. pozn. (w lutym 1914 w Krakowie w operetkowym zespole). W 1918 występował w zespole objazdowym L. Dybizbańskiego, w 1920 w t. plebiscytowym E. Rygiera na Śląsku, potem (od li­stopada) w zespole T. Górnośląskiego w Bytomiu. W grudniu 1921 zorganizował własny niewielki zespół, który w sez. 1921/22 grał na Górnym Śląsku. W 1922-24 występował w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1924/25 w Sosnowcu, a w 1929-31 w T. Nowym w Poznaniu. Potem należał do t. objazdowego prowadzonego przez Z. Szczerbowskiego (z zespołem tym występował m.in. w 1936 w Gdańsku). Grał m.in. Jenialkiewicza (Wielki człowiek do małych interesów), Majora (Damy i huzary).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973