tancerz, choreograf;

Właściwie Tadeusz, Józef Woliński. Był synem Jana W. i Józefy z domu Sasin. W 1928-35 kształcił się w Szkole Baletowej przy T. Wielkim w Warszawie (m.in. pod kier. A. Sobiszewskiego), miał opinię jednego z najzdolniejszych uczniów, występujących w partiach dziecięcych na scenie tego teatru. W 1935-39 tańczył w Balecie Polskim F. Parnella i brał udział w wielomiesięcznym tournée zespołu po Europie, m.in. we Francji (1935, 1938), Niemczech (1935, 1937), Rumunii (1937), Austrii (1938), a także w kraju, np. w Sopocie, Gdańsku (1937), Warszawie (t. Wielka Rewia w 1936 i 1938; T. Wielki, T. Nowości i t. Tip-Top, 1939), Poznaniu i Krakowie (1939). O jego występach w 1939 pisał z uznaniem recenzent tyg. ,,As” J. Janowski: ,, Parnell znalazł w jego osobie doskonałego partnera, który szczególny aplauz zdobył w zabawnych numerach o zacięciu groteskowym”. Występował we wszystkich układach choreograficznych Parnella, m.in. jako: Żołnierzyk (Chłopcy malowani). Torreador, a potem Rywal (Hiszpańska miłość w rewii Frontem do morza), Oficer (Sto lat walca), Marynarz (W każdym porcie dziewczyna), Grajek (Tańcowały dwa Michały); w partiach solowych Demona i wiary, Fantazji polskiej, Etiudy rewolucyjnej, Kocha nie kocha, Intermezza piekielnego. W latach II wojny świat, i okupacji niem. tańczył w jawnych t. warsz.: Kometa, Niebieski Motyl, Nowości, Nowy Miraż, Rozmaitości Jar (i z tym t. także w Krakowie), Maska (1940-44) i kabaretach: Bagatela i Kameleon (1942), Melodia (1944), najczęściej w duecie Z O. Glinkówną. Po powstaniu warsz. został wywieziony do Reinowitz, gdzie pracował W fabryce. W 1945-48 tańczył we Włoszech i Anglii, w 1948-61 w Argentynie, Chile i Urugwaju, m.in. w duecie z K. Bogucką. Po powrocie do kraju, od 1 II 1962 do emerytury, na którą przeszedł 31 VIII 1975, był solistą i inspektorem baletu Opery Łódz. (od 1967 T. Wielki). Wystąpił np. jako: Astrolog (Coppelia, 1962), Mistrz ceremonii (Jezioro łabędzie, 1968), Brat Laurenty i Oberżysta (Romeo i Julia, 1969); Ojciec (Wesele w Ojcowie), Ojciec (Harnasie)- 1970; Kosmonauta (Białowłosa, 1971); Notariusz (Córka źle strzeżona), Śmierć (Szach-mat) – 1973.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2017