Data urodzenia:
1909-09-28 Kraków
Data śmierci:
1942-05-27 Oświęcim
aktor;
Właściwie Mieczysław Węgrzyn. Był synem Józefa W. i Anny z Kurkiewiczów. Mąż aktorki Teresy Sucheckiej. Po ukończeniu szkoły średniej studiował prawo na Uniw. Warsz., ale wkrótce przerwał studia i przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. J. Śliwickiego. W 1931 zdał egzamin eksternistyczny ZASP. W 1931-33 występował w T. Miejskich w Łodzi, w 1933-35 w T. Miejskich w Wilnie, w 1935-38 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1938-41 W T. Miejskich we Lwowie (przekształconych w 1939 W Państw. Polski T. Dramatyczny). Jesienią 1941 wrócił do Krakowa, gdzie 16 IV 1942 został aresztowany przez hitlerowców, wywieziony do obozu w Oświęcimiu i zamordowany.
Podobny do ojca, obdarzony wspaniałą, męską urodą, bardzo prędko zaczął grywać czołowe role i w ciągu swej krótkiej działalności zyskał znaczną popularność. Wg J. Kydryńskiego „pełen niespotykanej energii, zaraźliwej wprost radości życia, temperamentu i jakiejś trudnej do określenia wewnętrznej pogody, a poza tym obdarzony naprawdę wielkim talentem, podawał każdą rolę w sposób właściwy, intuicyjnie punktował odpowiednie fragmenty, niezrównanie cieniował inne, a wszystko ze swobodą i wdziękiem, którego można mu było zazdrościć”. Jedną z najlepszych jego ról był Figaro (Wesele Figara). Inne ważniejsze role: Hetman (Wesele), Narcyz (Wychowanka), Iskra (Gałązka rozmarynu), Tyreusz (Obrona Ksantypy), Chudogęba (Wieczór Trzech Króli), Fikalski (Dom otwarty), Papkin (Zemsta), Poleżajew (Niespokojna starość), Bryndas (Krakowiacy i Górale).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktor;
Właściwie Mieczysław Węgrzyn. Był synem Józefa W. i Anny z Kurkiewiczów. Mąż aktorki Teresy Sucheckiej. Po ukończeniu szkoły średniej studiował prawo na Uniw. Warsz., ale wkrótce przerwał studia i przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. J. Śliwickiego. W 1931 zdał egzamin eksternistyczny ZASP. W 1931-33 występował w T. Miejskich w Łodzi, w 1933-35 w T. Miejskich w Wilnie, w 1935-38 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1938-41 W T. Miejskich we Lwowie (przekształconych w 1939 W Państw. Polski T. Dramatyczny). Jesienią 1941 wrócił do Krakowa, gdzie 16 IV 1942 został aresztowany przez hitlerowców, wywieziony do obozu w Oświęcimiu i zamordowany.
Podobny do ojca, obdarzony wspaniałą, męską urodą, bardzo prędko zaczął grywać czołowe role i w ciągu swej krótkiej działalności zyskał znaczną popularność. Wg J. Kydryńskiego „pełen niespotykanej energii, zaraźliwej wprost radości życia, temperamentu i jakiejś trudnej do określenia wewnętrznej pogody, a poza tym obdarzony naprawdę wielkim talentem, podawał każdą rolę w sposób właściwy, intuicyjnie punktował odpowiednie fragmenty, niezrównanie cieniował inne, a wszystko ze swobodą i wdziękiem, którego można mu było zazdrościć”. Jedną z najlepszych jego ról był Figaro (Wesele Figara). Inne ważniejsze role: Hetman (Wesele), Narcyz (Wychowanka), Iskra (Gałązka rozmarynu), Tyreusz (Obrona Ksantypy), Chudogęba (Wieczór Trzech Króli), Fikalski (Dom otwarty), Papkin (Zemsta), Poleżajew (Niespokojna starość), Bryndas (Krakowiacy i Górale).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
