Mazaraki Jerzy

Jerzy Mazaraki (Polski teatr współczesny, próba syntezy, M. Orlicz) www.polona2.pl
Mazaraki Jerzy
Data urodzenia:
1897-07-18 Warszawa
Data śmierci:
1947-01-08 Bytom

aktor, dyrektor teatru

Był synem Kazimierza M. i Wandy z Zaleskich. W 1916 ukończył gimn., w 1926 Uniwersytet Warsz., następnie wyjechał za granicę i w 1928 w Neapolu uzyskał stopień doktora za pracę o C. Goldonim. Jeszcze jako student wstąpił w 1921 do zespołu Reduty. Występował tam oraz pełnił fun­kcję sekretarza do 1923. W 1927 objął stanowisko sekretarza T. Wielkiego w Warszawie (do 1930). W 1930-35 był sekretarzem dyr. programowej Pol­skiego Radia, a w 1934-36 sekretarzem generalnym TKKT. Od sez. 1936/37 do marca 1938 był dyr. Opery Warszawskiej. Sezon otworzył wystawieniem „Straszne­go dworu” 15 X 1936. Ustąpił ze stanowiska w związku z dużym deficytem w budżecie opery oraz poważnym zatargiem z zespołem, który doprowadził do osiemnastodniowego strajku. W czasie okupacji niem. organizował małe zespoły muz. występujące w lokalach prywatnych; brał udział w powstaniu warszawskim. Po II wojnie świat. pracował jako reżyser w operze śląskiej w Bytomiu.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 197


Źródła:
1)

aktor, dyrektor teatru

Był synem Kazimierza M. i Wandy z Zaleskich. W 1916 ukończył gimn., w 1926 Uniwersytet Warsz., następnie wyjechał za granicę i w 1928 w Neapolu uzyskał stopień doktora za pracę o C. Goldonim. Jeszcze jako student wstąpił w 1921 do zespołu Reduty. Występował tam oraz pełnił fun­kcję sekretarza do 1923. W 1927 objął stanowisko sekretarza T. Wielkiego w Warszawie (do 1930). W 1930-35 był sekretarzem dyr. programowej Pol­skiego Radia, a w 1934-36 sekretarzem generalnym TKKT. Od sez. 1936/37 do marca 1938 był dyr. Opery Warszawskiej. Sezon otworzył wystawieniem „Straszne­go dworu” 15 X 1936. Ustąpił ze stanowiska w związku z dużym deficytem w budżecie opery oraz poważnym zatargiem z zespołem, który doprowadził do osiemnastodniowego strajku. W czasie okupacji niem. organizował małe zespoły muz. występujące w lokalach prywatnych; brał udział w powstaniu warszawskim. Po II wojnie świat. pracował jako reżyser w operze śląskiej w Bytomiu.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 197

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *