Leliwa Józef

Leliwa Józef
Data urodzenia:
1884-12-17 Poznań
Data śmierci:
1947-06-17 Katowiece

aktor;

Właściwie  Józef Karpiński . Przed I wojną świat. prowadził restaurację w Przemyślu i występo­wał jako amator w zespole Tow. Dramatycznego im. A. Fredry. Na scenę zawodową wstąpił po wojnie. W 1921-24 grał w T. Narodowym w Toruniu (w maju 1922 z zespołem toruńskim w Gdańsku), w 1924-33 w T. Miejskim im. Słowackiego w Krakowie, w 1926 w krak. T. Bagatela, w 1933-39 w T. Miejskim we Lwowie (w lipcu 1934 z zespołem lwow. w Krakowie). W 1939-41 i 1944-45 występował w Państw. Polskim T. Dramatycznym we Lwowie, skąd w 1945 przeniósł się wraz z zespołem do T. im. Wyspiańskiego w Kato­wicach i na tej scenie występował do zgonu. Był wybitnym wykonawcą ról komicznych (miał wg opinii krytyki „wspaniałą vis comica” żywiołowy talent”); grał również z powodzeniem role charakte­rystyczne o poważniejszym, niekiedy dramatycznym charakterze. Do najlepszych jego ról zaliczano m.in. Tobiasza Czkawkę (Wieczór Trzech Króli), Smakosza (Przyjaciele), Damazego (Pan Damazy), Szambelana (Pan Jowialski), Mrozika (Wesele Fonsia), Majora (Panna mężatka), Żyda (Wesele), Hertmańskiego (Mu­rzyn warszawski), Pastora Dorana (Cały dzień bez kłamstwa), Doktora Gadarina (Ostrożnie, świeżo ma­lowane), Clausa (Burmistrz Stylmondu), Langwarta (Hidalla).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Właściwie  Józef Karpiński . Przed I wojną świat. prowadził restaurację w Przemyślu i występo­wał jako amator w zespole Tow. Dramatycznego im. A. Fredry. Na scenę zawodową wstąpił po wojnie. W 1921-24 grał w T. Narodowym w Toruniu (w maju 1922 z zespołem toruńskim w Gdańsku), w 1924-33 w T. Miejskim im. Słowackiego w Krakowie, w 1926 w krak. T. Bagatela, w 1933-39 w T. Miejskim we Lwowie (w lipcu 1934 z zespołem lwow. w Krakowie). W 1939-41 i 1944-45 występował w Państw. Polskim T. Dramatycznym we Lwowie, skąd w 1945 przeniósł się wraz z zespołem do T. im. Wyspiańskiego w Kato­wicach i na tej scenie występował do zgonu. Był wybitnym wykonawcą ról komicznych (miał wg opinii krytyki „wspaniałą vis comica” żywiołowy talent”); grał również z powodzeniem role charakte­rystyczne o poważniejszym, niekiedy dramatycznym charakterze. Do najlepszych jego ról zaliczano m.in. Tobiasza Czkawkę (Wieczór Trzech Króli), Smakosza (Przyjaciele), Damazego (Pan Damazy), Szambelana (Pan Jowialski), Mrozika (Wesele Fonsia), Majora (Panna mężatka), Żyda (Wesele), Hertmańskiego (Mu­rzyn warszawski), Pastora Dorana (Cały dzień bez kłamstwa), Doktora Gadarina (Ostrożnie, świeżo ma­lowane), Clausa (Burmistrz Stylmondu), Langwarta (Hidalla).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *