aktor;

, piłkarz drużyn warszawskich  i wileńskich.

Był mężem aktorki Haliny Kamińskiej. Po studiach w warsz. Szkole Dramatycznej de­biutował w T. Letnim w Warszawie. W sez. 1929/30 występował w T. Miejskim w Wilnie, w sez. 1931/32 w T. Miejskim w Łodzi, następnie w teatrach warsz.: w drugiej poł. 1932 w T. Artystów, w grudniu 1932 w T. Nowym, od kwietnia 1933 w zespole S. Jaracza, w sez. 1933/34 w T. Narodowym, T. Nowym i T. Let­nim, w 1934-36 na scenach TKKT (gł. w T. Polskim i Małym), w październiku 1934 w T. Aktora, w 1935-38 okresowo w T. Ateneum, m.in. w grudniu 1935, w sez. 1936/37 (także w lecie 1937 i 1938 z zespołem Ateneum w Krakowie), w 1937-39 w T. Polskim, T. Narodowym i T. Letnim (sez. 1938/39). W czasie II wojny świat. występował w t. jawnych w Warszawie: Miniatury (1943), Jar (1944) oraz w krak. T. Powszechnym (czer­wiec 1944). Zginął jako żołnierz w powstaniu warszaw­skim. Role: Starikow (Ożenek), Kwicołap (Krakowiacy i Górale), Lokaj (Król), Obywatel sekcyjny (Gałązka rozmarynu), Dziennikarz (Genewa), Starzec (Dziady).

Należał do drużyn piłkarskich Warszawy i Wilna.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973ra