Data urodzenia:
1888-05-31 Stanisławów
Data śmierci:
1961-03-19 Kraków
Śpiewaczka;
Właściwie Stanisława Argasińska zamężna Choynowska
Śpiewu uczyła się w 1907 u Adeliny Paschalis-Souvestre w Dreźnie. W październiku 1909 koncertowała w Warszawie, 29 XII 1910 w Krakowie, 28 II 1911 w Dreźnie. 20 IV 1912 wyszła za mąż za Jana Choynowskiego, ale nadal używała nazwiska Argasińska, a czasem Argasińska-Choynowska. Następnie koncertowała nadal w Niemczech, 11 IV 1913 wystąpiła znów na koncercie w Krakowie. W 1915-16 występowała w t. lwowskim. W 1917 przybyła do Warszawy i po debiucie 4 IX w roli Małgorzaty („Faust”) została zaangażowana do T. Wielkiego, gdzie śpiewała partie sopranowe, jak np. Hanna („Straszny dwór”), Micaela („Carmen”), Nedda („Pajace”), Eudoksja („Żydówka”), partia tyt. w „Halce”. W 1918 śpiewała w Krakowie podczas letniego sez. Krak. Tow. Operowego, w sez. 1918/19 w t. lwow., w 1920 z zespołem opery warsz. występowała na Śląsku, m.in. w Gliwicach, Bytomiu, Katowicach, śpiewała też gościnnie, m.in. w Warszawie (1920, 1923,1924), w Sofii (lipiec 1922), we Lwowie (1922). W 1925 należała do zespołu objazdowego „Opera dla Kresów” pod kier. B. Wolfstahla. Po raz ostatni wystąpiła w T. Wielkim w Warszawie 6 IV 1932 w partii Cho-Cho-San („Madame Butterfly”). Znana była jednak głównie jako śpiewaczka estradowa. Koncertowała w wielu miastach europejskich, m.in. w Paryżu (1927), Sztokholmie, Sofii, Bukareszcie, Tallinie. Często brała udział w audycjach muz. Polskiego Radia. Po II wojnie świat. objęła klasę śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
Śpiewaczka;
Właściwie Stanisława Argasińska zamężna Choynowska
Śpiewu uczyła się w 1907 u Adeliny Paschalis-Souvestre w Dreźnie. W październiku 1909 koncertowała w Warszawie, 29 XII 1910 w Krakowie, 28 II 1911 w Dreźnie. 20 IV 1912 wyszła za mąż za Jana Choynowskiego, ale nadal używała nazwiska Argasińska, a czasem Argasińska-Choynowska. Następnie koncertowała nadal w Niemczech, 11 IV 1913 wystąpiła znów na koncercie w Krakowie. W 1915-16 występowała w t. lwowskim. W 1917 przybyła do Warszawy i po debiucie 4 IX w roli Małgorzaty („Faust”) została zaangażowana do T. Wielkiego, gdzie śpiewała partie sopranowe, jak np. Hanna („Straszny dwór”), Micaela („Carmen”), Nedda („Pajace”), Eudoksja („Żydówka”), partia tyt. w „Halce”. W 1918 śpiewała w Krakowie podczas letniego sez. Krak. Tow. Operowego, w sez. 1918/19 w t. lwow., w 1920 z zespołem opery warsz. występowała na Śląsku, m.in. w Gliwicach, Bytomiu, Katowicach, śpiewała też gościnnie, m.in. w Warszawie (1920, 1923,1924), w Sofii (lipiec 1922), we Lwowie (1922). W 1925 należała do zespołu objazdowego „Opera dla Kresów” pod kier. B. Wolfstahla. Po raz ostatni wystąpiła w T. Wielkim w Warszawie 6 IV 1932 w partii Cho-Cho-San („Madame Butterfly”). Znana była jednak głównie jako śpiewaczka estradowa. Koncertowała w wielu miastach europejskich, m.in. w Paryżu (1927), Sztokholmie, Sofii, Bukareszcie, Tallinie. Często brała udział w audycjach muz. Polskiego Radia. Po II wojnie świat. objęła klasę śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973