aktorka;

Właściwie  Janina Kozłowska, z Rafalskich, pseud. Dwernicka.Była córką Bronisława Rafalskiego i Julii z domu Eysmont; żoną Janusza Warneckiego, właśc. Kozłowskiego (ślub 17 VIII 1929 w Warszawie); matką Magdaleny Stokowskiej, nauczycielki muzyki, zasłużonej dla muz. wydawnictw pedagogicznych. Gimnazjum kończyła w Rosji. Jak podała w życiorysie, po powrocie z rodzicami do kraju i zdaniu matury, wstąpiła do Konserwatorium Muz. w Warszawie. Wobec trudnej sytuacji materialnej rodziny, po roku zrezygnowała z nauki i zaczęła pracę w biurze ZASP-u. W tym czasie przygotowywała się do zawodu aktorskiego pod kier. S. Wysockiej. Zdała egzamin aktorski przed komisja ZASP-u i, pod pseud. Dwernicka, zaangażowała się do t. w Poznaniu: w sez. 1926/27 grała w T. Nowym, w 1927/28 w T. Polskim, role takie, jak: Siostra Balbina (Siostra Beatryks), Agnieszka (Człowiek z budki suflera), Dama (Dziady), Aktorka-Wenus i Nike spod Termopil (Noc listopadowa), Millic (Fenomenalna umowa), Lulu (Panna z dobrego domu). Później, wg jej relacji, z grupą aktorów wyjechała na tournée po Niemczech, Francji, USA i Kanadzie, z przedstawieniami dla tamtejszych Polonii. Po wyjściu za mąż grała, nadal jako Dwernicka, w T. Letnim w Warszawie. W latach 30. pracowała jako dziennikarka w PAP-ie i radiu, gdzie miała swe stałe felietony. W latach II wojny świat. i okupacji niem. mieszkała w Warszawie, była m.in. kelnerką w cukierni ,,Napoleonka”. Po wojnie przyjechała z mężem do Krakowa. Występowała tu w 1945-49, już jako Warnecka, najpierw w Starym T., potem w Miejskich T. Dramatycznych, m.in jako: Anna Shenstone (Życie kreci się w kółko), Margot (Król włóczęgów), Titia (Powrót syna marnotrawnego). W lutym 1947 wystąpiła w roli Pani Lemięckiej (Żołnierz królowej Madagaskaru), w spektaklu inaug. działalność T. Muz. Domu Wojska Pol. w Warszawie. Do Warszawy wróciła na stałe w 1949, od września t.r. grała w T. Nowym, m.in. Panią Pearce (Pigmalion), Dworkę Folinę (Oszust oszukany), Matkę Dego (Konkurenci), Tadrachową (Moralność pani Dulskiej), Julię (Niespokojne szczęście), od stycznia 1954 do końca sez. 1954/55 w T. Syrena, np. ponownie rolę Lemięckiej. Według niepotwierdzonej inf. Warneckiego w sez. 1955/56 była b. krótko zatrudniona w T. Polskim. Później zajmowała się tłumaczeniami z literatury ros., pod pseud. sporadycznie pisywała felietony w prasie, grała epizodyczne role w filmach.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 M-Ż Warszawa 2016