aktor;

Właściwie Kazimierz Frejer. Był synem Juliusza i Marii Frejerów. Już w 1904 jako uczeń gimn. w Łodzi brał udział w przedstawieniach amatorskich. Później uczęszczał do szkoły dram. M. Przybyłowicza w Krakowie. W 1908 debiutował w t. łódz. i pozostał w tym zespole do 1911, brał też udział w występach zespołu w Kijowie (1911). W. 1912-13 występował w T. Małym w Warszawie, w 1913-14 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1915/16 dorywczo w T. Polskim w Warszawie, a od lutego 1916 do 1917 w T. Praskim, w 1917-19 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w sez. 1919/20 w T. Praskim w Warszawie, w 1920-24 w T. Rozmaitości oraz w T. im. Bogusławskiego, w 1924-26 w T. Miejskim w Łodzi. W 1926 osiadł na stałe w Poz­naniu i do 1939 występował w T. Polskim, a dorywczo także w T. Nowym.

Okres II wojny świat. spędził w Warszawie, a od 1945 do końca życia występował znów w T. Polskim w Poznaniu i 24 V 1960 obchodził tu jubileusz pięćdziesięciolecia pracy. Wg Sz. Gąssowskiego cechowały go „świetne warunki fizyczne, godna postawa, mocny męski chód, dość pewny i szeroki gest”. Grał m.in. takie role jak: Wy­socki (Noc listopadowa), Regimentarz (Ksiądz Marek), Książę Herkules (Sułkowski), Don Diego (Cyd), Burmistrz (Wizyta starszej pani), Prezes (Kordian), Abriezkow (Żywy trup). Ostatnią rolę – Gospodarza oberży (Wesołe kumoszki z Windsoru) grał na kilka tygodni przed śmiercią.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973