aktor;

Właściwie Józef Kotschy. De­biutował w 1909 w krak. T. Ludowym i w tym zespole pozostał do 1913 grając też pod dyr. E. Rygiera w T. Nowym we Lwowie. Od 22 II 1913 do końca sez. 1913/ 14 i w 1917-21 występował w T. im. Słowackiego, w 1922-25 w warsz. T. Polskim, T. Małym i T. Komedia, w lecie 1925 w t. Szkarłatna Maska, w sez. 1925/26 w T. im. Bogusławskiego, a od 1926 do 1933 w Miej­skich T. Dramatycznych (przede wszystkim w T. Letnim, czasem w Narodowym i Nowym), w 1933 w t. Nowa Komedia. W 1934-39 pozostawał z przerwami w zespole TKKT najczęściej grając w T. Letnim. Przez cały ten okres dość często występował w t. rewiowych i kabaretowych, jak np. t. Stańczyk (1922-24), t. Qui Pro Quo (1924), T. Banda (1931), T. 13 Rzędów (1937), t. Cyrulik Warszawski (1937-38), t. Wielka Rewia (1937-38), a niekiedy wyjeżdżał na gościnne występy, m.in. do Łucka (1931). Podczas II wojny świat. występował w warsz. t. jawnych, jak np. Nowy Miraż, Jar, Kometa, Nowości, Niebieski Motyl oraz w T. Komedia.
Jako aktor charakterystyczny cieszył się znaczną po­pularnością, choć zarzucano mu monotonię środków wyrazu. Grał takie role jak: Bartłomiej (Judasz z Kariothu), Almanzor (Pocieszne wykwintnisie), Probierczyk (Jak wam się podoba), Osip (Rewizor), Bazyli (Cyrulik sewilski), Żyd (Wesele), Prof. Barret (Fenomenalna umowa), Król mydła (Potęga reklamy), Menelaus (Piękna Helena). Występował też w filmach m.in. (Jadzia, 1936), (Piętro wyżej, 1937), (Paweł i Gaweł, 1938), (Sportowiec mimo woli, 1939). Jego żona Waleria O. była przez wiele lat suflerką i inspicjentką różnych teatrów.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973