śpiewak ( baryton );

Był synem Antoniego Ł. i Eweliny z Chmielnickich; mężem Heleny z Karpowiczów. W Kijowie ukończył szkołę średnią, potem cztery lata studiował teologię. Po przyjeździe do Warszawy, uczył się śpiewu , m.in. u Wacława Brzezińskiego. W 1931 występował w T.Polskim , np. w roli Kardynała (Elżbieta królowa Anglii), a w 1933 w kabarecie Nowy Momus.; został też laureatem Międzynarodowego Konkursu Śpiewaczego w Wiedniu. W latach 30-tych występował jako solista, bas-baryton, w programach muz. Polskiego Radia, np. w Nowym Don Kiszocie (1934), Starej baśni (1938); w warsz. rozgłośni pełnił funkcję inspektora audycji (inspicjenta). Brał udział w koncertach Filharmonii Warszawskiej , oraz muz. programach estradowych. W czasie II wojny światowej pracował jako kelner w pol. lokalach w Warszawie, a także występował w kawiarnii „ U Aktorek” (1943,1944). Walczył w powstaniu warsz. w zgrupowaniu „Baszta” na Mokotowie, występował w koncertach, organizowanych przez brygady teatr. AK. Po upadku powstania , przedostał się do Krakowa. W okresie powojennym śpiewał w programach estradowych w Krakowie, Lublinie (1945) i w Warszawie (np. w Romie, z okazji jubileuszu W. Brzezińskiego, w listopadzie 1947). W sez. 1947/48 w Warszawie, był kier. administracyjnym Ludowego T.Muzycznego , występował też w programach estradowych , np. w 1948 w kabarecie lit. Ani Be, ani Me w sali Ymki. W sez. 1948/49 należał do zespołu operetkowego T. Muzycznego w Domu Żołnierza w Lublinie. Potem, przez wiele lat był solistą warsz. rozgłośni Polskiego Radia (okresowo pracował w dziale muz.), Filharmonii oraz Estrady w Warszawie. W latach 60-tych wyjechał do USA, gdzie wspólnie z Tymoteuszem Ortymem występował na koncertach dla Polonii.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017