aktor, reżyser, autor tekstów;

Właściwie Stanisław Blaufuks, pseud. Nałęcz. Mąż tancerki i aktorki Klary Belskiej – Karpińskiej. Występował od ok. 1924, początkowo zapewne pod pseudonimem Na­łęcz. W 1925-26 należał do zespołu t. Qui Pro Quo w Warszawie, w 1926-27 występował w warsz. t. Wo­dewil, 1927 także w t. Karuzela, w 1929 w Krakowie w t. Gong (z którym był na występach w Warszawie), w 1930 we Lwowie w sali Colosseum, a następnie w Warszawie w t. Ananas, potem zaś t. Nowy Ananas, w którym pozostał do 1932. Następnie występował w Warszawie: w 1932 w t. Rakieta, w 1936 w t. We­soły Ul, w 1937-38 w t. Wielka Rewia. W okresie mię­dzywojennym współpracował też z radiem i występo­wał w kilku filmach m. in. Dwanaście krzeseł (1933). Wybuch wojny zastał go we Lwo­wie i tam występował do 1941 w Polskim T. Miniatur. Następnie znalazł się w Rosji i stamtąd z armią pol. przeszedł przez Persję, Palestynę i Egipt do Włoch. Na­leżał wówczas do zespołu T. Dramatycznego II Korpu­su i występował jako aktor dramatyczny, m.in. w roli Majora (Damy i huzary), a także reżyserował, m.in. Zemstę wystawioną w 1945 we Włoszech. Później zna­lazł się w Anglii i tu organizował pol. przedstawienia teatr., a także współpracował z londyńskim pol. T. Ak­tora, gdzie grał m.in. rolę Prymasa (Wyzwolenie).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973