Data urodzenia:
1894-07-14 Łódź
Data śmierci:
1957-07-21 Łódź
śpiewaczka, aktorka;
Właściwie Maria Bronisława Wilkoszewska, także Sarjusz-Wilkoszewska, zamężna Kruger-Strzelecka. Była córką Bronisława W. i Marii z Jankiewiczów, żoną aktora Czesława Strzeleckiego (właśc. nazwisko Kruger). Po ukończeniu gimn. Pętkowskiej w Łodzi uczyła się gry na fortepianie w szkole muz. w Kijowie, a także śpiewu u T. Kańskiego. W 1915-19 brała udział w koncertach w Kijowie, Winnicy i Humaniu. Po powrocie do kraju w 1919 występowała w Sosnowcu, w 1921 w T. Bagatela we Lwowie i zapewne w krak. T. Nowości, w 1922-24 w T. Narodowym w Toruniu, w sez. 1926/27 w T. Miejskim w Bydgoszczy, w sez. 1928/29 zaangażowała się jako śpiewaczka do T. Miejskich we Lwowie i zapewne pozostała tu przez kilka lat. Występowała też gościnnie w Katowicach (1931) i Bydgoszczy oraz śpiewała na koncertach i w radio. W 1935 pracowała jako aktorka dram. w zespole objazdowym Reduty, w 1935-37 w T. Wołyńskim w Łucku, w sez. 1937/38 w T. Polskim w Poznaniu, 1938/39 w T. Miejskim w Toruniu. Podczas II wojny świat. pracowała jako urzędniczka, w 1944 występowała w T. Powszechnym w Krakowie. W sez. 1945/46 była zaangażowana w T. Polskim w Bydgoszczy, 1946/47 w T. Nowym w Poznaniu, w 1947-49 w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1949/50 w T. Wybrzeże w Gdańsku, w J950-52 znów w Lublinie, w 1953-56 w T. Polskim w Bielsku, gdzie 18 VIII 1956 obchodziła jubileusz trzydziestopięciolecia pracy grając rolę Pani Higgins (Pigmalion). W sez. 1956/57 była zaangażowana w T. im. Jaracza w Łodzi, ale z powodu złego stanu zdrowia nie występowała. W pierwszym okresie działalności znana była głównie jako śpiewaczka operowa i operetkowa. Wg Z. Korneckiego była „obdarzona pięknym sopranem lirycznym o bogatej skali koloraturowej”. W operach śpiewała m.in. takie partie jak: Halka (Halka), Musetta (Cyganeria), Siebel (Faust), Carewicz (Borys Godunow), w operetkach m. in. partię tyt. w Gri-Gri oraz Dionizę (Nitouche). Od ok. 1935 występowała wyłącznie jako aktorka dram. i była wówczas „zawsze zadziwiająco młoda, odkrywcza w swej delikatnej, misternej robocie aktorskiej” (Z. Kornecki). Ważniejsze role: Aniela (Śluby panieńskie), Ciepielowa (Przeprowadzka), Królowa Anna (Szklanka wody), Dulska (Moralność pani Dulskiej), Elmira (Świętoszek). Była też nauczycielką śpiewu i wykładała w szkołach muzycznych.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
śpiewaczka, aktorka;
Właściwie Maria Bronisława Wilkoszewska, także Sarjusz-Wilkoszewska, zamężna Kruger-Strzelecka. Była córką Bronisława W. i Marii z Jankiewiczów, żoną aktora Czesława Strzeleckiego (właśc. nazwisko Kruger). Po ukończeniu gimn. Pętkowskiej w Łodzi uczyła się gry na fortepianie w szkole muz. w Kijowie, a także śpiewu u T. Kańskiego. W 1915-19 brała udział w koncertach w Kijowie, Winnicy i Humaniu. Po powrocie do kraju w 1919 występowała w Sosnowcu, w 1921 w T. Bagatela we Lwowie i zapewne w krak. T. Nowości, w 1922-24 w T. Narodowym w Toruniu, w sez. 1926/27 w T. Miejskim w Bydgoszczy, w sez. 1928/29 zaangażowała się jako śpiewaczka do T. Miejskich we Lwowie i zapewne pozostała tu przez kilka lat. Występowała też gościnnie w Katowicach (1931) i Bydgoszczy oraz śpiewała na koncertach i w radio. W 1935 pracowała jako aktorka dram. w zespole objazdowym Reduty, w 1935-37 w T. Wołyńskim w Łucku, w sez. 1937/38 w T. Polskim w Poznaniu, 1938/39 w T. Miejskim w Toruniu. Podczas II wojny świat. pracowała jako urzędniczka, w 1944 występowała w T. Powszechnym w Krakowie. W sez. 1945/46 była zaangażowana w T. Polskim w Bydgoszczy, 1946/47 w T. Nowym w Poznaniu, w 1947-49 w T. Miejskim w Lublinie, w sez. 1949/50 w T. Wybrzeże w Gdańsku, w J950-52 znów w Lublinie, w 1953-56 w T. Polskim w Bielsku, gdzie 18 VIII 1956 obchodziła jubileusz trzydziestopięciolecia pracy grając rolę Pani Higgins (Pigmalion). W sez. 1956/57 była zaangażowana w T. im. Jaracza w Łodzi, ale z powodu złego stanu zdrowia nie występowała. W pierwszym okresie działalności znana była głównie jako śpiewaczka operowa i operetkowa. Wg Z. Korneckiego była „obdarzona pięknym sopranem lirycznym o bogatej skali koloraturowej”. W operach śpiewała m.in. takie partie jak: Halka (Halka), Musetta (Cyganeria), Siebel (Faust), Carewicz (Borys Godunow), w operetkach m. in. partię tyt. w Gri-Gri oraz Dionizę (Nitouche). Od ok. 1935 występowała wyłącznie jako aktorka dram. i była wówczas „zawsze zadziwiająco młoda, odkrywcza w swej delikatnej, misternej robocie aktorskiej” (Z. Kornecki). Ważniejsze role: Aniela (Śluby panieńskie), Ciepielowa (Przeprowadzka), Królowa Anna (Szklanka wody), Dulska (Moralność pani Dulskiej), Elmira (Świętoszek). Była też nauczycielką śpiewu i wykładała w szkołach muzycznych.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
