Data urodzenia:
1896-04-27 Żółkiew
Data śmierci:
1968-10-18 Warszawa ( Bródno 114 S-7-16 )
aktorka;
Właściwie Helena Sylwia Stępowska ze Skwarczyńskich, także Helena Junosza- Stępowska, Helena Zaleska. Żoną aktora Leszka Stępowskiego. Była córką Antoniego Skwarczyńskiego i Ewy z Kraszewskich. Na scenie używała zawsze nazwiska Stępowska; pocz. łączyła z nim nazwisko Zaleska, a od ok. 1930 Skwarczyńska. Ukończyła gimn. humanistyczne i Szkołę Dram. przy Instytucie Muz. w Krakowie. Wedle jej własnych informacji debiutowała w Krakowie w 1914; występowała w T. Prasy (działał ok. 1914-16) oraz w T. Ludowym, m.in. jako Hermia w Śnie nocy letniej, wystawionym w kwietniu 1916. Od 1916 była w zespole D. Baranowskiego w Tarnowie. W 1919-21 grała w T. Polskim w Poznaniu, zimą 1921 w teatrzyku eksperymentalnym Elsynor przy T. Małym w Warszawie, gdzie 29 XII 1921 brała udział w prem. warsz. Witkacego – grała Kobietona w Pragmatystach. W 1922-23, być może nadal, była w warsz. T. Polskim, 1923-26 w T. Bagatela w Krakowie, Później występowała sporadycznie w teatrach warsz.: T. Polskim (m.in. sez. 1935/36) i T. Malickiej. Współpracowała z PR i filmem. Po II wojnie świat. powróciła na scenę: w 1944-45 była w T. m.st. Warszawy, 1945-46 w T. Studio MO. Następnie, przez kilkanaście miesięcy nie pracowała ze względów zdrowotnych. W 1947-49 występowała w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, 1949-54 w T. Nowym w Warszawie, 1954-55 w T. Bałtyckim w Koszalinie, 1955-57 w T. im. Węgierki w Białymstoku. W 1957 przeszła na emeryturę. W sez. 1958/59 i 1960/61 statystowała jeszcze w T. Polskim w Warszawie. Według opinii W. Wandurskiego była aktorką obdarzoną „świetnym poczuciem plastyki”. Jej role to m.in.: Klara (Okrężne, 1919), Zosia (W gołębniku, 1921), Wanda (Wesele Fonsia, 1924), Janina (Dom otwarty, 1924), Podlipska (W sieci, 1925), Basia (Majster i czeladnik, 1944), Tadrachowa (Moralność pani Dulskiej, 1944).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktorka;
Właściwie Helena Sylwia Stępowska ze Skwarczyńskich, także Helena Junosza- Stępowska, Helena Zaleska. Żoną aktora Leszka Stępowskiego. Była córką Antoniego Skwarczyńskiego i Ewy z Kraszewskich. Na scenie używała zawsze nazwiska Stępowska; pocz. łączyła z nim nazwisko Zaleska, a od ok. 1930 Skwarczyńska. Ukończyła gimn. humanistyczne i Szkołę Dram. przy Instytucie Muz. w Krakowie. Wedle jej własnych informacji debiutowała w Krakowie w 1914; występowała w T. Prasy (działał ok. 1914-16) oraz w T. Ludowym, m.in. jako Hermia w Śnie nocy letniej, wystawionym w kwietniu 1916. Od 1916 była w zespole D. Baranowskiego w Tarnowie. W 1919-21 grała w T. Polskim w Poznaniu, zimą 1921 w teatrzyku eksperymentalnym Elsynor przy T. Małym w Warszawie, gdzie 29 XII 1921 brała udział w prem. warsz. Witkacego – grała Kobietona w Pragmatystach. W 1922-23, być może nadal, była w warsz. T. Polskim, 1923-26 w T. Bagatela w Krakowie, Później występowała sporadycznie w teatrach warsz.: T. Polskim (m.in. sez. 1935/36) i T. Malickiej. Współpracowała z PR i filmem. Po II wojnie świat. powróciła na scenę: w 1944-45 była w T. m.st. Warszawy, 1945-46 w T. Studio MO. Następnie, przez kilkanaście miesięcy nie pracowała ze względów zdrowotnych. W 1947-49 występowała w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, 1949-54 w T. Nowym w Warszawie, 1954-55 w T. Bałtyckim w Koszalinie, 1955-57 w T. im. Węgierki w Białymstoku. W 1957 przeszła na emeryturę. W sez. 1958/59 i 1960/61 statystowała jeszcze w T. Polskim w Warszawie. Według opinii W. Wandurskiego była aktorką obdarzoną „świetnym poczuciem plastyki”. Jej role to m.in.: Klara (Okrężne, 1919), Zosia (W gołębniku, 1921), Wanda (Wesele Fonsia, 1924), Janina (Dom otwarty, 1924), Podlipska (W sieci, 1925), Basia (Majster i czeladnik, 1944), Tadrachowa (Moralność pani Dulskiej, 1944).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
