Sławińska Zofia

Sławińska Zofia
Data urodzenia:
1889-12-31 Lwów
Data śmierci:
1963-08-15 Skolimów

aktorka;

Była córką Józefa i Elżbiety S. Daty urodzenia wątpliwe. Po ukończeniu ośmiu klas u benedyktynek wstąpiła do szkoły dram. we Lwowie, gdzie była m.in. uczennicą F. Wysockiego i J. Chmielińskiego. W 1901 zaczęła występować w zespole lwów. Tow. Miłośników Sceny. Od lipca 1901 do 1907 należała do zespołu lwow. T. Miejskiego (w 1902-03 także do zespołu T. Ludowego we Lwowie). We wrześniu 1903 występowała gościnnie w pozn. T. Polskim, w 1907 (przez kilka miesięcy) w T. Gabrieli Zapolskiej pod kier. S. Janowskiego (m.in. w Przemyślu, Rzeszowie, Samborze, Drohobyczu, Ko­łomyi i Złoczowie), w sez. 1-907/08 w t. łódzkim. 12 III 1908 gościnnie wystąpiła w T. Małym w Warszawie w roli Małgorzaty (Lucyfer) i grała tu przez pewien okres. W 1908-11 występowała w T. Polskim w Poznaniu, od poł. 1911 w T. Nowości w Krakowie, w sez. 1912/13 w Wilnie, w 1916 w Łodzi, następnie w Warszawie, m.in. w teatrzykach: Bi-Ba-Bo, Sfinks i Qui Pro Quo (1919). W 1919-25 występowała w T. Miejskim w Bydgoszczy (w lutym 1920 z zespołem bydg. w Gdańsku), w sez. 1925/26 w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1926/27 ponownie w Bydgoszczy, w 1927-28 w Lublinie, w 1929 (wrzesień, listopad) w t. Elizeum w Warszawie, w sez. 1929/30 w T. Miejskich we Lwowie, w 1930-31 w ob­jeździe z Redutą, w 1931-38 w T. Wołyńskim im. Sło­wackiego w Łucku, z którym objeżdżała Polesie, Wo­łyń, Lubelszczyznę. W T. Wołyńskim obchodziła dwa jubileusze: 18 III 1932 – dwudziestopięciolecie w sztu­ce Madame X” a 20 III 1936 – trzydziestolecie pracy artyst. w roli Matki generałowej (Trafika pani genera­łowej). Występowała też w Warszawie: w 1933 w T. Kameralnym (sierpień) i T. 8.30 (wrzesień), w 1934 z Instytutem Reduty, w 1939 w T. Letnim. W 1932 grała w filmie pol. Legion ulicy. Ostatnie lata życia spę­dziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Była utalentowaną aktorką, początkowo w rolach lirycznych, następnie dram. i salonowych, wreszcie cha­rakterystycznych. Ważniejsze role: Marynia (Klub ka­walerów), Zofia (Damy i huzary), Rózia (Dożywocie), Anna (Tamten), Mela i Hanka (Moralność pani Dulskiej), Elka (Ahaswer), Rachel (Wesele), Maliczewska i Żelazna (Panna Maliczewska), Pulcheria (Dom otwar­ty), Pani de Trevillac (Ładna historia).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktorka;

Była córką Józefa i Elżbiety S. Daty urodzenia wątpliwe. Po ukończeniu ośmiu klas u benedyktynek wstąpiła do szkoły dram. we Lwowie, gdzie była m.in. uczennicą F. Wysockiego i J. Chmielińskiego. W 1901 zaczęła występować w zespole lwów. Tow. Miłośników Sceny. Od lipca 1901 do 1907 należała do zespołu lwow. T. Miejskiego (w 1902-03 także do zespołu T. Ludowego we Lwowie). We wrześniu 1903 występowała gościnnie w pozn. T. Polskim, w 1907 (przez kilka miesięcy) w T. Gabrieli Zapolskiej pod kier. S. Janowskiego (m.in. w Przemyślu, Rzeszowie, Samborze, Drohobyczu, Ko­łomyi i Złoczowie), w sez. 1-907/08 w t. łódzkim. 12 III 1908 gościnnie wystąpiła w T. Małym w Warszawie w roli Małgorzaty (Lucyfer) i grała tu przez pewien okres. W 1908-11 występowała w T. Polskim w Poznaniu, od poł. 1911 w T. Nowości w Krakowie, w sez. 1912/13 w Wilnie, w 1916 w Łodzi, następnie w Warszawie, m.in. w teatrzykach: Bi-Ba-Bo, Sfinks i Qui Pro Quo (1919). W 1919-25 występowała w T. Miejskim w Bydgoszczy (w lutym 1920 z zespołem bydg. w Gdańsku), w sez. 1925/26 w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1926/27 ponownie w Bydgoszczy, w 1927-28 w Lublinie, w 1929 (wrzesień, listopad) w t. Elizeum w Warszawie, w sez. 1929/30 w T. Miejskich we Lwowie, w 1930-31 w ob­jeździe z Redutą, w 1931-38 w T. Wołyńskim im. Sło­wackiego w Łucku, z którym objeżdżała Polesie, Wo­łyń, Lubelszczyznę. W T. Wołyńskim obchodziła dwa jubileusze: 18 III 1932 – dwudziestopięciolecie w sztu­ce Madame X” a 20 III 1936 – trzydziestolecie pracy artyst. w roli Matki generałowej (Trafika pani genera­łowej). Występowała też w Warszawie: w 1933 w T. Kameralnym (sierpień) i T. 8.30 (wrzesień), w 1934 z Instytutem Reduty, w 1939 w T. Letnim. W 1932 grała w filmie pol. Legion ulicy. Ostatnie lata życia spę­dziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Była utalentowaną aktorką, początkowo w rolach lirycznych, następnie dram. i salonowych, wreszcie cha­rakterystycznych. Ważniejsze role: Marynia (Klub ka­walerów), Zofia (Damy i huzary), Rózia (Dożywocie), Anna (Tamten), Mela i Hanka (Moralność pani Dulskiej), Elka (Ahaswer), Rachel (Wesele), Maliczewska i Żelazna (Panna Maliczewska), Pulcheria (Dom otwar­ty), Pani de Trevillac (Ładna historia).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *