Skonieczny Czesław

Czesław Skonieczny (Program teatralny Ekstra fajowa ferajna ulowa Teatr Złoy Ul Warszawa ) Encyklopediateatru
Skonieczny Czesław
Data urodzenia:
1894-07-07 Warszawa
Data śmierci:
1946-03-27 Łódź

aktor;

Właściwie Czesław Apoloniusz Skonieczny. Był synem Franciszka i Pelagii z Skoroszewskich, mężem śpiewaczki Serafiny Talarico (ślub 1.03. 1922 w Warszawie), następnie, aktorki Czesławy Popielewskiej. Uczył się w Warszawie w liceum W. Górskiego i w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. W 1913-15 był uczniem warsz. Szkoły Aplikacyjnej. Od 1914 wystę­pował w Warszawie: w 1914 w t. Zjednoczonych i Elizeum, w sez. 1914/15 w T. Małym, w sez. 1915/16 w T. Małym i okresowo w T. Letnim, od kwietnia do lipca 1916 w T. Nowoczesnym, w sez. 1916/17 znowu w T. Letnim i T. Małym; grał w tym okresie m.in. Zbroję (Konfederaci barscy), Bukaszkę (Sybir), Miedwiediewa (Na dnie). W 1917 występował w t. Czarny Kot, w 1918 (latem) w ogrodzie Bagatela i Dolinie Szwajcarskiej, od stycznia 1919 do 1921 stale w t. Czarny Kot, w sez. 1921/22 w t. Nietoperz. W sez. 1922/23 należał do zespołu T. im. Bogusławskiego i grał tu m.in. takie role jak: Wirszyłło (Radziwiłł Panie Kochanku), Fujarkiewicz (Dom otwarty). Latem 1923 grał w t. Stańczyk, następnie od jesieni 1923 .do 1926 w T. Letnim, w sez. 1926/27 w T. Ćwikliń­skiej i Fertnera, w kwietniu 1927 gościnnie w T. Małym we Lwowie. W latach następnych występował przede wszystkim w warsz. t. rewiowych i kabaretowych. Od maja 1927 grał w przedstawieniach rewiowych w t. Nietoperz w Warszawie, w 1927-28 w t. Gong w Łodzi, następnie znowu w Warszawie: w 1928 w t. Qui Pro Quo, w 1929 w T. Nowości, w 1930-31 w t. Wesoły Wieczór, w sez. 1931/32 w t. Wesołe Oko, w sez. 1932/33 w t. Morskie Oko, w 1933 początkowo w teatrzykach Banda i Rex, a od jesieni w t. Hollywood. Od 18 XII 1933 objął dyrekcję t. Hollywood i kiero­wał nim do 15 V 1934. W sez. 1934/35 występował w t. Wielka Rewia, w 1935 w t. Stara Banda i Holly­wood, w 1936 w t. Wielka Rewia, w sez. 1936/37 i 1937/38 przeważnie na scenie T. Letniego, niekiedy w T. Nowym, we wrześniu 1937 gościnnie we Lwowie; potem znów w Warszawie: w 1938 w t. Cyrulik Warszawski, w sez. 1938/39 w t. Buffo, w 1939 w t. Ali Baba. Podczas II wojny świat. występował w War­szawie w t. jawnych Nowości i Maska. W sez. 1945/46 grał w T. Syrena w Łodzi.
Był znanym i lubianym aktorem komicznym. Tęgi, o szerokiej twarzy, miał spokojny, nieco flegmatyczny humor. Doskonały w lekkich komediach i farsach, m.in. jako: Adolf (Dwaj mężowie pani Marty), Goździkiewicz (Najszczęśliwszy z ludzi), Grześ (Myszy bez kota), Romberger (Bitwa pod Waterloo), Mort Glass (Potasz i Perlmutter), Verlain (Dama od Maksy­ma), Bimbuli (Szukajcie Murzyna), Piotr (Papa), Służący (Ormianin z Beyruthu), Paginot (Dzwonek alarmowy), Gromski (Porwanie Sabinek), Lafidecki (Zmartwienia pana Hamelbeina). Z powodzeniem wy­stępował w rewiach i komediach muzycznych. W ka­baretach dał się poznać jako znakomity komik i monologista. W 1918-39 występował również w rolach komicznych w wielu filmach pol., jak np. Miodowe miesiące z przeszkodami (1924), Iwonka (1925), Ziemia obiecana (1927), Piętro wyżej (1937), Za zasłoną (1938).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973


Źródła:
1)

aktor;

Właściwie Czesław Apoloniusz Skonieczny. Był synem Franciszka i Pelagii z Skoroszewskich, mężem śpiewaczki Serafiny Talarico (ślub 1.03. 1922 w Warszawie), następnie, aktorki Czesławy Popielewskiej. Uczył się w Warszawie w liceum W. Górskiego i w Szkole Mechaniczno-Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda. W 1913-15 był uczniem warsz. Szkoły Aplikacyjnej. Od 1914 wystę­pował w Warszawie: w 1914 w t. Zjednoczonych i Elizeum, w sez. 1914/15 w T. Małym, w sez. 1915/16 w T. Małym i okresowo w T. Letnim, od kwietnia do lipca 1916 w T. Nowoczesnym, w sez. 1916/17 znowu w T. Letnim i T. Małym; grał w tym okresie m.in. Zbroję (Konfederaci barscy), Bukaszkę (Sybir), Miedwiediewa (Na dnie). W 1917 występował w t. Czarny Kot, w 1918 (latem) w ogrodzie Bagatela i Dolinie Szwajcarskiej, od stycznia 1919 do 1921 stale w t. Czarny Kot, w sez. 1921/22 w t. Nietoperz. W sez. 1922/23 należał do zespołu T. im. Bogusławskiego i grał tu m.in. takie role jak: Wirszyłło (Radziwiłł Panie Kochanku), Fujarkiewicz (Dom otwarty). Latem 1923 grał w t. Stańczyk, następnie od jesieni 1923 .do 1926 w T. Letnim, w sez. 1926/27 w T. Ćwikliń­skiej i Fertnera, w kwietniu 1927 gościnnie w T. Małym we Lwowie. W latach następnych występował przede wszystkim w warsz. t. rewiowych i kabaretowych. Od maja 1927 grał w przedstawieniach rewiowych w t. Nietoperz w Warszawie, w 1927-28 w t. Gong w Łodzi, następnie znowu w Warszawie: w 1928 w t. Qui Pro Quo, w 1929 w T. Nowości, w 1930-31 w t. Wesoły Wieczór, w sez. 1931/32 w t. Wesołe Oko, w sez. 1932/33 w t. Morskie Oko, w 1933 początkowo w teatrzykach Banda i Rex, a od jesieni w t. Hollywood. Od 18 XII 1933 objął dyrekcję t. Hollywood i kiero­wał nim do 15 V 1934. W sez. 1934/35 występował w t. Wielka Rewia, w 1935 w t. Stara Banda i Holly­wood, w 1936 w t. Wielka Rewia, w sez. 1936/37 i 1937/38 przeważnie na scenie T. Letniego, niekiedy w T. Nowym, we wrześniu 1937 gościnnie we Lwowie; potem znów w Warszawie: w 1938 w t. Cyrulik Warszawski, w sez. 1938/39 w t. Buffo, w 1939 w t. Ali Baba. Podczas II wojny świat. występował w War­szawie w t. jawnych Nowości i Maska. W sez. 1945/46 grał w T. Syrena w Łodzi.
Był znanym i lubianym aktorem komicznym. Tęgi, o szerokiej twarzy, miał spokojny, nieco flegmatyczny humor. Doskonały w lekkich komediach i farsach, m.in. jako: Adolf (Dwaj mężowie pani Marty), Goździkiewicz (Najszczęśliwszy z ludzi), Grześ (Myszy bez kota), Romberger (Bitwa pod Waterloo), Mort Glass (Potasz i Perlmutter), Verlain (Dama od Maksy­ma), Bimbuli (Szukajcie Murzyna), Piotr (Papa), Służący (Ormianin z Beyruthu), Paginot (Dzwonek alarmowy), Gromski (Porwanie Sabinek), Lafidecki (Zmartwienia pana Hamelbeina). Z powodzeniem wy­stępował w rewiach i komediach muzycznych. W ka­baretach dał się poznać jako znakomity komik i monologista. W 1918-39 występował również w rolach komicznych w wielu filmach pol., jak np. Miodowe miesiące z przeszkodami (1924), Iwonka (1925), Ziemia obiecana (1927), Piętro wyżej (1937), Za zasłoną (1938).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *