aktorka, recytatorka;

Właściwie Fryderyka Richter. Była córką Marka i Eleonory R. Ukończyła gimn. klasyczne we Lwowie (1912) i filologię pol. i klasyczną na tamtej­szym uniw. (1923). Do zawodu aktorskiego przygoto­wywała się pod kier. W. Siemaszkowej i F. Wysockiego (1909-12). Studia aktorskie kontynuowała w t. M. Reinhardta (1914/15). W 1912 debiutowała w T. Miej­skim im. J. Słowackiego w Krakowie, po czym w 1913 występowała w T. Małym we Lwowie, 1916/17 w T. Polskim w Łodzi, w sez. 1918/19 w T. Miejskim we Lwowie, 1919/20 w T. Rozmaitości w Warszawie i 1922/23 w T. Wielkim we Lwowie. W 1915 wystąpiła pierwszy raz jako recytatorka w Berlinie na koncercie zorganizowanym przez Bratnią Pomoc, a w 1916 w Poz­naniu dała pierwszy recital. Od 1923 zerwała całkowicie z t. dram. i poświęciła się występom estradowym, zdo­bywając ogromny rozgłos i popularność jako znakomita recytatorka, która, jak wspominano w jej nekrologach „na tysiącach recitali na estradach i w szkołach upow­szechniała wspaniałą kulturę słowa, służąc równocześnie poezji, także współczesnej i najnowszej”. Prócz tego udzielała lekcji wymowy i recytacji, prowadziła z tego zakresu przez wiele lat wykłady na Uniw. Warszaw­skim. W 1916-39 wystąpiła na przeszło pięciu tysią­cach recitali, propagując także literaturę pol. za granicą. W początkowym okresie grała m.in. Desdemonę (Otello).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973