Miedzińska Maria

Miedzińska Maria
Data urodzenia:
1902-04-05 Kraków
Data śmierci:
1971-12-04 Warszawa

aktorka;

Właściwie Maria, z domu Nowak, 2° v. Gó­rzyńska, także Kupfer. Była córką Stefana i Anny Nowaków, żoną muzyka Edwarda Miedzińskiego (ślub w 1922), potem dyrygenta Zdzi­sława Górzyńskiego (ślub w 1926), matką aktorek: Krystyny Miedzińskiej-Possart i Hanny Górzyńskiej-Słowińskiej. Kształciła się w Miejskiej Szkole Dram. w Krakowie, a po jej ukończeniu, w 1922-1925 występowała w krak. T. Bagatela, w takich rolach, jak: Leonia (Bęben), Julia (Accidalia), Maud (On, ona i mama), Pokojówka (Pierścień z szafi­rem), Fila (Kobieta bez skazy). Na scenie od pocz. używała nazwiska Miedzińska. W sez. 1925/26 była zaangażowana w T. Polskim w Katowicach, gdzie grała m.in. Marię (Judasz z Kariothu), Wodziejewską (Spadkobierca), Zofię (Dzierżawca z Olesiowa), Lucynę (Dudek), Sedę (Zabawa w miłość). W sez. letnim 1926 z zespołem katowickim występo­wała gościnnie w Ciechocinku. W sez. 1926/27 była w teatrze w Sosnowcu, nast. latem 1927 z zespołem operetkowym pod kier. muz. Z. Górzyń­skiego w wielu miastach Małopolski, m.in. Lublinie, Zamościu, Chełmie, Kowlu, Równem, Łucku, Bro­dach, Tarnopolu, Złoczowie. W sez. 1928/29 w warsz. t. Qui Pro Quo (tu wyjątkowo jako Górzyń­ska). W 1930-1933 grała w T. Miejskich we Lwo­wie, od sez. 1933/34 w Warszawie, m.in. w t. Hollywood, Stara Banda, Wielka Rewia (1936), T. Nowym (1936/37), Kameralnym (1937-39), Letnim (1939); ponadto współpracowała z rozgłośnią warsz. PR (1936). W czasie II wojny świat. pracowała fizycznie w fabryce, potem na kolei. W maju 1945 była w zespole T. Miejskiego w Łodzi, w sez. 1945/46 w łódz. T. Kameralnym Domu Żołnierza (grała Panią Eynsford-Hill w Pigmalionie), 1946-49 tamże w T. Wojska Pol., gdzie grała m.in. Dorotę (Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale), Mag (Zagadnienie rosyjskie), Matkę (Omyłka), Teściową (Krwawe gody). W 1949-55 była aktorką T. Na­rodowego w Warszawie, gdzie m.in. po raz drugi zagrała Dorotę, nast. Przybojewską (Tysiąc walecz­nych), żonę Chłopowa (Rewizor), Matkę Zosi (Ka­rykatury), Wasylisę Parfientiewną (Śmierć Pazuchina). W 1955-63 należała do zespołu T. Polskiego w Poznaniu; występowała b. rzadko, np. jako Siostra (Nie ma sprawiedliwych).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Maria, z domu Nowak, 2° v. Gó­rzyńska, także Kupfer. Była córką Stefana i Anny Nowaków, żoną muzyka Edwarda Miedzińskiego (ślub w 1922), potem dyrygenta Zdzi­sława Górzyńskiego (ślub w 1926), matką aktorek: Krystyny Miedzińskiej-Possart i Hanny Górzyńskiej-Słowińskiej. Kształciła się w Miejskiej Szkole Dram. w Krakowie, a po jej ukończeniu, w 1922-1925 występowała w krak. T. Bagatela, w takich rolach, jak: Leonia (Bęben), Julia (Accidalia), Maud (On, ona i mama), Pokojówka (Pierścień z szafi­rem), Fila (Kobieta bez skazy). Na scenie od pocz. używała nazwiska Miedzińska. W sez. 1925/26 była zaangażowana w T. Polskim w Katowicach, gdzie grała m.in. Marię (Judasz z Kariothu), Wodziejewską (Spadkobierca), Zofię (Dzierżawca z Olesiowa), Lucynę (Dudek), Sedę (Zabawa w miłość). W sez. letnim 1926 z zespołem katowickim występo­wała gościnnie w Ciechocinku. W sez. 1926/27 była w teatrze w Sosnowcu, nast. latem 1927 z zespołem operetkowym pod kier. muz. Z. Górzyń­skiego w wielu miastach Małopolski, m.in. Lublinie, Zamościu, Chełmie, Kowlu, Równem, Łucku, Bro­dach, Tarnopolu, Złoczowie. W sez. 1928/29 w warsz. t. Qui Pro Quo (tu wyjątkowo jako Górzyń­ska). W 1930-1933 grała w T. Miejskich we Lwo­wie, od sez. 1933/34 w Warszawie, m.in. w t. Hollywood, Stara Banda, Wielka Rewia (1936), T. Nowym (1936/37), Kameralnym (1937-39), Letnim (1939); ponadto współpracowała z rozgłośnią warsz. PR (1936). W czasie II wojny świat. pracowała fizycznie w fabryce, potem na kolei. W maju 1945 była w zespole T. Miejskiego w Łodzi, w sez. 1945/46 w łódz. T. Kameralnym Domu Żołnierza (grała Panią Eynsford-Hill w Pigmalionie), 1946-49 tamże w T. Wojska Pol., gdzie grała m.in. Dorotę (Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale), Mag (Zagadnienie rosyjskie), Matkę (Omyłka), Teściową (Krwawe gody). W 1949-55 była aktorką T. Na­rodowego w Warszawie, gdzie m.in. po raz drugi zagrała Dorotę, nast. Przybojewską (Tysiąc walecz­nych), żonę Chłopowa (Rewizor), Matkę Zosi (Ka­rykatury), Wasylisę Parfientiewną (Śmierć Pazuchina). W 1955-63 należała do zespołu T. Polskiego w Poznaniu; występowała b. rzadko, np. jako Siostra (Nie ma sprawiedliwych).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *