Kościeszanka Barbara

Kościeszanka Barbara
Data urodzenia:
1900-12-23 Łódź
Data śmierci:
1974-02-23 Warszawa

aktorka;

Właściwie Barbara, także Nelly, z Kołakowskich, zamężna Lipińska, pseud. Kościeszanka. Była córką Konstantego i Kazimiery Kołakowskich. Na scenie używała pseud. Kościeszanka. Zaczęła występować w sez. 1919/20 w T. Polskim w Łodzi i pozostała tam do sez. następnego. W sez. 1921/22 występo­wała w T. im. Bogusławskiego w Warszawie, m.in. jako Zofia (List A .Fredry), Pacholę (Dziady), Tosia (Dziewiczy wieczór), w 1922-24 w T. Polskim, Małym i Komedia. Nazywano ją wtedy „uroczą artystką dramatyczną”, która „gra urodą i wdzię­kiem”, ale nie ujawnia „postępów technicznych” („Przegląd Teatralny i Filmowy”). Na sez. 1924/25 przeniosła się do T. Polskiego w Poznaniu. W sez. 1926/27 występowała w Warszawie w T. Ćwiklińskiej i Fertnera oraz w T. Małym, w lecie 1927 w zespole objazdowym K. Adwentowicza m.in. w Kaliszu, w sez. 1927/28 w warsz. t. rewiowych (Nowe Perskie Oko, Morskie Oko). Potem, przez kilka lat (do 1933) z powodu choroby nie wystę­powała. Od sierpnia 1933 grała w warsz. T. Na­rodowym w Obiedzie o ósmej; później w 1934-36 występowała na scenach TKKT, a od 1936 do 1939 w T. Narodowym, Nowym i Letnim. W paździer­niku 1933 występowała też w kierowanym przez T. Trzcińskiego T. Rozmaitości. W 1945 została zaangażowana do T. Studio w Łodzi, w sez. 1945/46 występowała w łódz. T. Wojska Pol., 1948/49 w warsz. T. Klasycznym, 1949/50 w T. Współczes­nym, w 1950-68 w T. Ludowym. Obdarzona wybitną urodą w młodości grała amantki, potem drugorzędne role charakterystyczne. Niektóre z ról: Ira (Wywczasy Don Juana), Franciszka (Pomysł panny Franciszki), Hrabina de la Tour (Prawo po­całunku), Amelia (Szkoła kokot), Cecylia (Serce), Alda (Dowód osobisty), Baronowa (Przygody dobrego wojaka Szwejka), Starościna (Konfederaci barscy).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Barbara, także Nelly, z Kołakowskich, zamężna Lipińska, pseud. Kościeszanka. Była córką Konstantego i Kazimiery Kołakowskich. Na scenie używała pseud. Kościeszanka. Zaczęła występować w sez. 1919/20 w T. Polskim w Łodzi i pozostała tam do sez. następnego. W sez. 1921/22 występo­wała w T. im. Bogusławskiego w Warszawie, m.in. jako Zofia (List A .Fredry), Pacholę (Dziady), Tosia (Dziewiczy wieczór), w 1922-24 w T. Polskim, Małym i Komedia. Nazywano ją wtedy „uroczą artystką dramatyczną”, która „gra urodą i wdzię­kiem”, ale nie ujawnia „postępów technicznych” („Przegląd Teatralny i Filmowy”). Na sez. 1924/25 przeniosła się do T. Polskiego w Poznaniu. W sez. 1926/27 występowała w Warszawie w T. Ćwiklińskiej i Fertnera oraz w T. Małym, w lecie 1927 w zespole objazdowym K. Adwentowicza m.in. w Kaliszu, w sez. 1927/28 w warsz. t. rewiowych (Nowe Perskie Oko, Morskie Oko). Potem, przez kilka lat (do 1933) z powodu choroby nie wystę­powała. Od sierpnia 1933 grała w warsz. T. Na­rodowym w Obiedzie o ósmej; później w 1934-36 występowała na scenach TKKT, a od 1936 do 1939 w T. Narodowym, Nowym i Letnim. W paździer­niku 1933 występowała też w kierowanym przez T. Trzcińskiego T. Rozmaitości. W 1945 została zaangażowana do T. Studio w Łodzi, w sez. 1945/46 występowała w łódz. T. Wojska Pol., 1948/49 w warsz. T. Klasycznym, 1949/50 w T. Współczes­nym, w 1950-68 w T. Ludowym. Obdarzona wybitną urodą w młodości grała amantki, potem drugorzędne role charakterystyczne. Niektóre z ról: Ira (Wywczasy Don Juana), Franciszka (Pomysł panny Franciszki), Hrabina de la Tour (Prawo po­całunku), Amelia (Szkoła kokot), Cecylia (Serce), Alda (Dowód osobisty), Baronowa (Przygody dobrego wojaka Szwejka), Starościna (Konfederaci barscy).

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *