Data urodzenia:
1893-01-07 Brzeźnica
Data śmierci:
1968-08-11 Łódź
aktorka;
Właściwie Julianna Zofia K., z Krzyżanowskich. Była córką Lucjana Krzyżanowskiego i Emilii z Sitników, żoną Jerzego Kossowskiego. (ślub 18 XII 1915). Być może debiutowała już w 1917 w warsz. T. Współczesnym przy ul. Mokotowskiej. W 1920 występowała w T. Reduta (m.in. jako Michałowa w Przechodniu), w 1921 w T. Nowości w Częstochowie. W 1922-31 grała w T. Reduta najpierw w Warszawie, potem w Wilnie i objazdach, m.in. Pannę Wandę (Mąż z grzeczności), Panią Janę (Przechodzień). W 1931 występowała w T. Objazdowym Samorządów Woj. Białostockiego z siedzibą w Grodnie, w sez. 1931/32 w Lublinie, w 1932 w T. Woj. Kieleckiego z siedzibą w Radomiu, od jesieniu t.r. w T. Kameralnym w Warszawie, we wrześniu 1933 gościnnie w T. Polskim w Poznaniu, w Milczącej sile, a od grudnia t.r. w tej sztuce w Instytucie Reduty; w 1934 prawdopodobnie w Grodnie, w styczniu 1935 w T. Aktora w Warszawie, od marca t.r. w T. Wielkim we Lwowie, od lipca znowu w T. Aktora i ponownie od jesieni 1935 w T. Ateneum (m.in. w listopadzie jako Chwalibogowa w Turoniu). W drugiej poł. sez. 1935/36 grała jeszcze w T. Miejskim w Częstochowie, w 1936/37 w T. Kameralnym w Warszawie, w sez. 1937/38 i 1938/39 w T. Miejskich w Łodzi. Na sez. 1939/40 została zaangażowana do Lublina. Przed II wojną świat., grała m.in. takie role, jak: Janina (Dom otwarty), Maria (W małym domku), Gospodyni (Wesele), Elwira (Świętoszek), Maria (Lekkomyślna siostra), Mańka (Pan Damazy), Ksenia (Człowiek z teką), Rachela (Wesele). W okresie okupacji niem. pracowała jako kelnerka najpierw w Lublinie, potem w Warszawie, po powstaniu warsz. przebywała na wsi. W 1945 wróciła do pracy aktorskiej i do 1948 występowała w T. im. Jaracza w Olsztynie, a w 1948-55 w T. Polskim w Poznaniu, m.in. jako: Wanda Ogrodzka w Grzechu, Lady Britomart w Majorze Barbarze, Hipolita (Sen nocy letniej). Od 1959 do 1965, kiedy to przeszła na emeryturę, występowała w T. Powszechnym w Łodzi, gł. w rolach epizodycznych. W dniu 10 IV 1965 obchodziła w tym teatrze jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej. Po wojnie grała m.in. Wdowę (Ich czworo, Olsztyn 1946), Daumową (Panna Maliczewska, Olsztyn 1946), Dobrójską (Śluby panieńskie, Poznań 1954).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktorka;
Właściwie Julianna Zofia K., z Krzyżanowskich. Była córką Lucjana Krzyżanowskiego i Emilii z Sitników, żoną Jerzego Kossowskiego. (ślub 18 XII 1915). Być może debiutowała już w 1917 w warsz. T. Współczesnym przy ul. Mokotowskiej. W 1920 występowała w T. Reduta (m.in. jako Michałowa w Przechodniu), w 1921 w T. Nowości w Częstochowie. W 1922-31 grała w T. Reduta najpierw w Warszawie, potem w Wilnie i objazdach, m.in. Pannę Wandę (Mąż z grzeczności), Panią Janę (Przechodzień). W 1931 występowała w T. Objazdowym Samorządów Woj. Białostockiego z siedzibą w Grodnie, w sez. 1931/32 w Lublinie, w 1932 w T. Woj. Kieleckiego z siedzibą w Radomiu, od jesieniu t.r. w T. Kameralnym w Warszawie, we wrześniu 1933 gościnnie w T. Polskim w Poznaniu, w Milczącej sile, a od grudnia t.r. w tej sztuce w Instytucie Reduty; w 1934 prawdopodobnie w Grodnie, w styczniu 1935 w T. Aktora w Warszawie, od marca t.r. w T. Wielkim we Lwowie, od lipca znowu w T. Aktora i ponownie od jesieni 1935 w T. Ateneum (m.in. w listopadzie jako Chwalibogowa w Turoniu). W drugiej poł. sez. 1935/36 grała jeszcze w T. Miejskim w Częstochowie, w 1936/37 w T. Kameralnym w Warszawie, w sez. 1937/38 i 1938/39 w T. Miejskich w Łodzi. Na sez. 1939/40 została zaangażowana do Lublina. Przed II wojną świat., grała m.in. takie role, jak: Janina (Dom otwarty), Maria (W małym domku), Gospodyni (Wesele), Elwira (Świętoszek), Maria (Lekkomyślna siostra), Mańka (Pan Damazy), Ksenia (Człowiek z teką), Rachela (Wesele). W okresie okupacji niem. pracowała jako kelnerka najpierw w Lublinie, potem w Warszawie, po powstaniu warsz. przebywała na wsi. W 1945 wróciła do pracy aktorskiej i do 1948 występowała w T. im. Jaracza w Olsztynie, a w 1948-55 w T. Polskim w Poznaniu, m.in. jako: Wanda Ogrodzka w Grzechu, Lady Britomart w Majorze Barbarze, Hipolita (Sen nocy letniej). Od 1959 do 1965, kiedy to przeszła na emeryturę, występowała w T. Powszechnym w Łodzi, gł. w rolach epizodycznych. W dniu 10 IV 1965 obchodziła w tym teatrze jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej. Po wojnie grała m.in. Wdowę (Ich czworo, Olsztyn 1946), Daumową (Panna Maliczewska, Olsztyn 1946), Dobrójską (Śluby panieńskie, Poznań 1954).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994