śpiewaczka;

Właściwie Helena Korff – Kawecka, z domu Korffówna, zamężna Kawecka. Była córką Hilarego Korffa i Zofii z domu Szkup (Księżopolskich?), żoną, dramatopisarza i publicysty Zygmunta Kaweckiego (ślub 21 XI 1951 w Warszawie). Jako dziecko śpiewała w chórach kościelnych. Po ukończeniu gimn., studiowała w Państw. Konserwatorium Muz. w Warszawie w klasie fortepianu oraz w klasie śpiewu M. Sankowskiej. W 1932 została laureatką (IV miejsce) Konkursu Młodego Śpiewaka w Warszawie. Naukę w Konserwatorium ukończyła z odznaczeniem w 1933 i w tym samym roku zdo-była srebrny medal na międzynarodowym konkursie śpiewaczym w Wiedniu. Po zdaniu egzaminu kwalifi-kacyjnego przed komisją ZASP-u, uzyskała kategorię śpiewaczki operowej. Zaangażowana do Opery Warsz., w sez. 1933/34 i 1934/35 była w zespole jej solistek. Za przyznane stypendium państwowe kształciła się do 1935 w dwuletnim Studiu Operowym TON (Tow. Opery Narodowej), działającym przy T. Wielkim i w przedstawieniu Studia wystąpiła 16 I 1934 na scenie warsz. Opery w roli Blondy w Uprowadzeniu z seraju. Śpiewała potem: Anninę (Traviata, 1934), Zofię (Halka, 1934), Lee (Dybuk, 1935), Małgosię (Jaś i Małgosia), Zuzię (Flis). Krytycy chwalili jej koloraturowy sopran, łatwość i naturalność prowadzenia frazy oraz umiejętności aktorskie. Od 1932 występowała często przed mikrofonami Pol. Radia, współpracowała z Filharmonią Warsz., nagrywała płyty, m.in. dla wytwórni Syrena Record. W sierpniu 1938 śpiewała w Halce, w przedstawieniu Pol. Opery Ludowej w T. na Wyspie w warsz. Łazienkach. W latach II wojny świat. i okupacji niem. w Warszawie, występowała w szpitalach dla chorych i rannych żołnierzy, śpiewała na koncertach w kawiarni ,,U Aktorek” oraz na koncertach tajnych, udzielała prywatnie lekcji śpiewu. Występowała też w t. jawnych: np. w T. Miasta Warszawy w Jasiu i Małgosi jako Dziadek Leśny i Poranek (1940) oraz w t. rewiowych: Kometa (1940, 1943, 1944), Figaro (1943, 1944) i Rozmaitości Jar (1944), w których wykonywała repertuar poważny, arie z oper i pieśni. Wyjeżdżała również na koncerty do Krakowa. Po wojnie mieszkała najpierw w Poznaniu, gdzie w T. Wielkim od 26 VII 1945 i potem w sez. 1945/46, odnosiła sukcesy jako Gilda (Rigoletto), Hanna (Straszny dwór) i Małgorzata (Faust). ,,Dysponuje wysokim sopranem o niezawodnej koloraturze”, pisał K. Nowowiejski. W Operze Pozn. nie dostała jednak etatu i zadowalającej pozycji w zespole, wróciła więc do Warszawy. W sez. 1946/47, tylko gościnnie, śpiewala 5 i 6 I 1947 Małgorzatę w Fauście na Scenie Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych. Także gościnnie wystąpiła jeszcze 18 III 1951 jako Mimi w Cyganerii w Operze w Poznaniu. Brała udział w koncertach popularyzujących muzykę poważną, organizowanych przez ARTOS. Należała do stałej grupy, składającej się zsolistów. akompaniatorów i instrumentalistów, dającej audycje muz. W domach kultury szkołach w woj.warszawskim, lódzkim i olsztyńskim. Była pierwszą wykonawczynią niektórych pieśni F. Nowowiejskiego. Występowała często w Pol. Radiu. Od 1952 zajmowała się pracą pedag.; uczyła śpiewu w szkołach muz. i ogniskach WTM. W 1964-68 była zastępczynią dyr. DK Mokotów w Warszawie. W 1968 przeszła na emeryturę. Aktywnie działała w Kole Seniorów SPAM-u.

Źródło : Słownik Biograficzny Teatru Polskiego t.III 1910-2000 A-Ł Warszawa 2017