Data urodzenia:
1896-07-31 Dąbrowa Górnicza
Data śmierci:
1966-05-16 Kraków
aktorka, śpiewaczka, tancerka;
Właściwie Maria Karpińska, zamężna Grabowicz.Była córką Ignacego i Zofii Karpińskich, żoną Stanisława Grabowicza (ślub w 1919). Na scenie używała pseud. Korabianka. Ukończyła szkołę średnią we Lwowie, śpiewu uczyła się u M. Kozłowskiej. Debiutowała w 1918 w T. Powszechnym w Krakowie, zdobywając w rolach operetkowych „uznanie prasy i publiczności Krakowa”; należała do zespołu tego teatru do 1922 (role: Arsena – Baron cygański, Pepita – Ewa). Następnie przeniosła się do Warszawy i w sez. 1922/23 występowała w T. Nowości. W sez. 1923/24-1929/30 należała do zespołu operetki T. Miejskich we Lwowie, śpiewała m.in. Dolly (Dolly), Billie Moor (Broadway), Sonię (Carewicz), Zofię (Baron Kimmel); w sierpniu 1927 gościnnie występowała w Krynicy. W sez. 1930/31-1931/32 występowała w zespole operetki w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1932/33 w T. Miejskim w Bydgoszczy. Później występowała w imprezach objazdowych i gościnnie, m.in. w 1934 w Siedlcach, w 1936 w T. Wielkim w Poznaniu (maj) i w warsz. T. 8.³º, w kawiarniach warsz., np. w „Ziemiańskiej”, a także w Pol. Radiu. W czasie II wojny świat. pracowała jako ekspedientka w sklepie perfumeryjnym w Warszawie. Do teatru wróciła na krótko; w 1948 występowała w organizowanych dorywczo koncertach Ligi Przyjaciół Żołnierza i w Operetce Krakowskiej. Potem ustąpiła ze sceny i pracowała w administracji państwowej. Według akt ZASP-u w 1951 śpiewała w chórze J. Gerta w Pol. Radiu w Krakowie; podobno w sez. 1952/53 występowała jeszcze w operetce gliwickiej, a w sez. 1953/54 w T. Młodego Widza w Krakowie oraz w Krak. ARTOS-ie. W 1955 przeszła na emeryturę. Początkowo występowała także jako tancerka, najczęściej jednak jako śpiewaczka operetkowa; niekiedy grała też w repertuarze dramatycznym. Jej role operetkowe to, poza wymienionymi, także: Alicja (Najpiękniejsza z kobiet), Dorrit (Róże z Florydy), Liza (Amerykanka), Marietta (Marietta), Manon Cavalini (Kobieta, która wie, czego chce), Ksenia (Księżniczka Olala).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktorka, śpiewaczka, tancerka;
Właściwie Maria Karpińska, zamężna Grabowicz.Była córką Ignacego i Zofii Karpińskich, żoną Stanisława Grabowicza (ślub w 1919). Na scenie używała pseud. Korabianka. Ukończyła szkołę średnią we Lwowie, śpiewu uczyła się u M. Kozłowskiej. Debiutowała w 1918 w T. Powszechnym w Krakowie, zdobywając w rolach operetkowych „uznanie prasy i publiczności Krakowa”; należała do zespołu tego teatru do 1922 (role: Arsena – Baron cygański, Pepita – Ewa). Następnie przeniosła się do Warszawy i w sez. 1922/23 występowała w T. Nowości. W sez. 1923/24-1929/30 należała do zespołu operetki T. Miejskich we Lwowie, śpiewała m.in. Dolly (Dolly), Billie Moor (Broadway), Sonię (Carewicz), Zofię (Baron Kimmel); w sierpniu 1927 gościnnie występowała w Krynicy. W sez. 1930/31-1931/32 występowała w zespole operetki w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1932/33 w T. Miejskim w Bydgoszczy. Później występowała w imprezach objazdowych i gościnnie, m.in. w 1934 w Siedlcach, w 1936 w T. Wielkim w Poznaniu (maj) i w warsz. T. 8.³º, w kawiarniach warsz., np. w „Ziemiańskiej”, a także w Pol. Radiu. W czasie II wojny świat. pracowała jako ekspedientka w sklepie perfumeryjnym w Warszawie. Do teatru wróciła na krótko; w 1948 występowała w organizowanych dorywczo koncertach Ligi Przyjaciół Żołnierza i w Operetce Krakowskiej. Potem ustąpiła ze sceny i pracowała w administracji państwowej. Według akt ZASP-u w 1951 śpiewała w chórze J. Gerta w Pol. Radiu w Krakowie; podobno w sez. 1952/53 występowała jeszcze w operetce gliwickiej, a w sez. 1953/54 w T. Młodego Widza w Krakowie oraz w Krak. ARTOS-ie. W 1955 przeszła na emeryturę. Początkowo występowała także jako tancerka, najczęściej jednak jako śpiewaczka operetkowa; niekiedy grała też w repertuarze dramatycznym. Jej role operetkowe to, poza wymienionymi, także: Alicja (Najpiękniejsza z kobiet), Dorrit (Róże z Florydy), Liza (Amerykanka), Marietta (Marietta), Manon Cavalini (Kobieta, która wie, czego chce), Ksenia (Księżniczka Olala).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
