Szymańska Natalia

Natalia Szymańska (pr. teatr Czarujaca szewcowa Teatr Powszechny Łódź_1958)
Szymańska Natalia
Data urodzenia:
1896-07-27 Warszawa
Data śmierci:
1975-01-13 Łódź

aktorka;

Właściwie Natalia Szymańska zamężna Spiess. Była córką Rozalii i Tomasza Sz., siostrą aktorki Amelii Szymańskiej, żoną Mariana Spiessa (ślub w 1925). Gry aktorskiej uczyła się pod kier. J. Leśniewskiego. Występy rozpoczęła w 1919 lub 1920 w T. Po­wszechnym w Warszawie. W 1922-25 należała do zespołu T. Praskiego. W 1927 została skreślona z listy członków ZASP-u, ale wg wypełnionej przez nią ankiety pracę przerwała dopiero w 1933. Pod­czas II wojny świat. mieszkała w Wawrze k. War­szawy, potem była w obozie w Zakroczymiu. W 1945 znalazła się w Kielcach i tam ponownie roz­poczęła pracę aktorską w zespole T. Woj. Kielec­kiego, (później pn. T. im. Żeromskiego), w którym pozostała do 1949. Od 1949 do 1975 występowała w T. Powszechnym w Łodzi. Od 1964 była na emeryturze, ale nadal od czasu do czasu grywała. W okresie pocz. grała m.in. Łucję (Bojomir i Wanda), po wojnie takie role, jak: Hortensja (Jadzia wdowa), Tadrachowa (Moralność pani Dulskiej), Pani Soerensen (Niemcy), Anna Wójcik (Zatrzymać pociąg), Lady Wardle (Klub Pickwicka). Występowała także w fil­mach.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994


Źródła:
1)

aktorka;

Właściwie Natalia Szymańska zamężna Spiess. Była córką Rozalii i Tomasza Sz., siostrą aktorki Amelii Szymańskiej, żoną Mariana Spiessa (ślub w 1925). Gry aktorskiej uczyła się pod kier. J. Leśniewskiego. Występy rozpoczęła w 1919 lub 1920 w T. Po­wszechnym w Warszawie. W 1922-25 należała do zespołu T. Praskiego. W 1927 została skreślona z listy członków ZASP-u, ale wg wypełnionej przez nią ankiety pracę przerwała dopiero w 1933. Pod­czas II wojny świat. mieszkała w Wawrze k. War­szawy, potem była w obozie w Zakroczymiu. W 1945 znalazła się w Kielcach i tam ponownie roz­poczęła pracę aktorską w zespole T. Woj. Kielec­kiego, (później pn. T. im. Żeromskiego), w którym pozostała do 1949. Od 1949 do 1975 występowała w T. Powszechnym w Łodzi. Od 1964 była na emeryturze, ale nadal od czasu do czasu grywała. W okresie pocz. grała m.in. Łucję (Bojomir i Wanda), po wojnie takie role, jak: Hortensja (Jadzia wdowa), Tadrachowa (Moralność pani Dulskiej), Pani Soerensen (Niemcy), Anna Wójcik (Zatrzymać pociąg), Lady Wardle (Klub Pickwicka). Występowała także w fil­mach.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *