Data urodzenia:
1888-10-10 Warszawa
Data śmierci:
1969-03-01 Londyn
aktor, śpiewak;
Właściwie Leopold Blomberg. Był synem Andrzeja Blomberga i Bronisławy z Mianowskich, bratem Tadeusza Olszy. Do szkoły chodził w Warszawie. W 1905 był aresztowany za udział w strajku szkolnym. Walczył w I wojnie światowej. Debiutował 1919 w warsz. t. Qui Pro Quo jako Leopold Blomberg, potem używał zawsze pseudonimu. Występował najczęściej w programach rewiowo-kabaretowych, a także niekiedy w repertuarze operetkowym. Najtrwalej związany był z Warszawą, często zmieniając sceny teatrzyków, ale grał także w innych miastach. Występował m.in. w sez. 1919/20 w t. Rozmaitości we Lwowie; w 1920 w warsz. Mirażu; 1922 w Qui Pro Quo; 1924 w Stańczyku, Qui Pro Quo, w Nowościach, T. Premier pod kier. T. Ortyma; 1925 w Qui Pro Quo; 1926 w Nowościach, Wodewilu, Perskim Oku; 1927 w Qui Pro Quo; 1929 w T. Nowym w Poznaniu, i warsz. Morskim Oku; 1930 w Uśmiechu Warszawy, Mignon; 1931 w Nowościach; 1931-33 w Morskim Oku; 1933 w Cyganerii; sez. 1934/35 w Starej Bandzie; 1935 w Hollywood; 1936-38 w T. Wielkim (repertuar operetkowy). Grał także w wielu filmach polskich. Po wybuchu II wojny świat, przedostał się na Zachód, był żołnierzem I Dywizji Pancernej. Po wojnie przebywał na emigracji. W sez. 1948/49 należał do ZASP-u w Londynie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktor, śpiewak;
Właściwie Leopold Blomberg. Był synem Andrzeja Blomberga i Bronisławy z Mianowskich, bratem Tadeusza Olszy. Do szkoły chodził w Warszawie. W 1905 był aresztowany za udział w strajku szkolnym. Walczył w I wojnie światowej. Debiutował 1919 w warsz. t. Qui Pro Quo jako Leopold Blomberg, potem używał zawsze pseudonimu. Występował najczęściej w programach rewiowo-kabaretowych, a także niekiedy w repertuarze operetkowym. Najtrwalej związany był z Warszawą, często zmieniając sceny teatrzyków, ale grał także w innych miastach. Występował m.in. w sez. 1919/20 w t. Rozmaitości we Lwowie; w 1920 w warsz. Mirażu; 1922 w Qui Pro Quo; 1924 w Stańczyku, Qui Pro Quo, w Nowościach, T. Premier pod kier. T. Ortyma; 1925 w Qui Pro Quo; 1926 w Nowościach, Wodewilu, Perskim Oku; 1927 w Qui Pro Quo; 1929 w T. Nowym w Poznaniu, i warsz. Morskim Oku; 1930 w Uśmiechu Warszawy, Mignon; 1931 w Nowościach; 1931-33 w Morskim Oku; 1933 w Cyganerii; sez. 1934/35 w Starej Bandzie; 1935 w Hollywood; 1936-38 w T. Wielkim (repertuar operetkowy). Grał także w wielu filmach polskich. Po wybuchu II wojny świat, przedostał się na Zachód, był żołnierzem I Dywizji Pancernej. Po wojnie przebywał na emigracji. W sez. 1948/49 należał do ZASP-u w Londynie.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994