Data urodzenia:
1892-03-28 Lwów
Data śmierci:
1950-01-27 Cieplice
aktorka, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Helena Hałacińska, zamężna Gawlikowska, pseud. Helena Szczerska. Była córką Zygmunta H., dziennikarza, i Józefy z Kozickich, ciotką, aktorki Urszuli Hałacińskiej. Uczyła się w szkole dramatycznej we Lwowie, m.in. u W. Siemaszkowej i R. Żelazowskiego. Debiutowała 4 IX 1918 jako Księżna (Sowizdrzały) w T. Miejskim we Lwowie; występowała tu do 1921, grając m.in. Hankę (Moralność pani Dulskiej) i Jewdochę (Sędziowie). W 1921-26 występowała w Warszawie: w 1921-24 w T. Polskim i Małym, w 1924 w T. Komedia (oraz przez pewien czas na prowincji w Sosnowcu, Kielcach, Radomiu), w sez. 1924/25 w T. Narodowym, w sez. 1925/26 w T. im. Bogusławskiego, gdzie z powodzeniem zagrała Lady Milford (Intryga i miłość). W 1926-29 występowała w T. im. Słowackiego w Krakowie, a w sez. 1929/30 w T. Polskim w Katowicach. Następnie powróciła do Warszawy i występowała: w 1930-32 w T. Polskim, w sez. 1932/33 w T. Miejskich (m.in. w T. Narodowym i T. Nowym), w 1934-36 na scenach TKKT i od 1937 do wybuchu wojny w T. Polskim. W marcu 1931 występowała gościnnie w T. Małym we Lwowie, a w lipcu tego roku na scenie T. Ateneum w Warszawie (z zespołem K. Adwentowicza). W czasie okupacji niem. występowała w Warszawie w jawnym T. Komedia (1940-43). Po II wojnie świat. zorganizowała i prowadziła (jako dyr. i kier. artyst.) w sez. 1945/46 (do wiosny 1946) T. Miejski „Komedia” w Gdyni. W sez. 1946/47 występowała i reżyserowała (Cień, Egzotyczną kuzynkę) w T. Aktorów Województwa Gdańskiego (w Gdyni i innych miastach Wybrzeża). W sez. 1948/49 grała i reżyserowała (m.in. Pan inspektor przyszedł, Marię Stuart J. Słowackiego) w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze.
Miała korzystne warunki zewnętrzne i cieszyła się opinią dobrej aktorki. Początkowo grała przeważnie amantki i bohaterki, później także charakterystyczne. Jej ważniejsze role okresu międzywojennego: Pallas Atena i Nike Napoleonidów (Noc listopadowa), Afrodyta (Achilleis), Kassandra (Akropolis), Jewdocha (Sędziowie), Balladyna (Balladyna), Feniksana (Książę Niezłomny), Judyta (Ksiądz Marek), Lady Chiltern (Mąż idealny), Opętana (Głaz graniczny), Pani Alving (Upiory), Diakonisa (Hanusia), Matka (Niespodzianka). Powojenne: Kate Keller (Synowie A. Millera), Sybilla Birling (Pan inspektor przyszedł), Pani Dobrójska (Śluby panieńskie).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
aktorka, reżyser, dyr. teatru;
Właściwie Helena Hałacińska, zamężna Gawlikowska, pseud. Helena Szczerska. Była córką Zygmunta H., dziennikarza, i Józefy z Kozickich, ciotką, aktorki Urszuli Hałacińskiej. Uczyła się w szkole dramatycznej we Lwowie, m.in. u W. Siemaszkowej i R. Żelazowskiego. Debiutowała 4 IX 1918 jako Księżna (Sowizdrzały) w T. Miejskim we Lwowie; występowała tu do 1921, grając m.in. Hankę (Moralność pani Dulskiej) i Jewdochę (Sędziowie). W 1921-26 występowała w Warszawie: w 1921-24 w T. Polskim i Małym, w 1924 w T. Komedia (oraz przez pewien czas na prowincji w Sosnowcu, Kielcach, Radomiu), w sez. 1924/25 w T. Narodowym, w sez. 1925/26 w T. im. Bogusławskiego, gdzie z powodzeniem zagrała Lady Milford (Intryga i miłość). W 1926-29 występowała w T. im. Słowackiego w Krakowie, a w sez. 1929/30 w T. Polskim w Katowicach. Następnie powróciła do Warszawy i występowała: w 1930-32 w T. Polskim, w sez. 1932/33 w T. Miejskich (m.in. w T. Narodowym i T. Nowym), w 1934-36 na scenach TKKT i od 1937 do wybuchu wojny w T. Polskim. W marcu 1931 występowała gościnnie w T. Małym we Lwowie, a w lipcu tego roku na scenie T. Ateneum w Warszawie (z zespołem K. Adwentowicza). W czasie okupacji niem. występowała w Warszawie w jawnym T. Komedia (1940-43). Po II wojnie świat. zorganizowała i prowadziła (jako dyr. i kier. artyst.) w sez. 1945/46 (do wiosny 1946) T. Miejski „Komedia” w Gdyni. W sez. 1946/47 występowała i reżyserowała (Cień, Egzotyczną kuzynkę) w T. Aktorów Województwa Gdańskiego (w Gdyni i innych miastach Wybrzeża). W sez. 1948/49 grała i reżyserowała (m.in. Pan inspektor przyszedł, Marię Stuart J. Słowackiego) w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze.
Miała korzystne warunki zewnętrzne i cieszyła się opinią dobrej aktorki. Początkowo grała przeważnie amantki i bohaterki, później także charakterystyczne. Jej ważniejsze role okresu międzywojennego: Pallas Atena i Nike Napoleonidów (Noc listopadowa), Afrodyta (Achilleis), Kassandra (Akropolis), Jewdocha (Sędziowie), Balladyna (Balladyna), Feniksana (Książę Niezłomny), Judyta (Ksiądz Marek), Lady Chiltern (Mąż idealny), Opętana (Głaz graniczny), Pani Alving (Upiory), Diakonisa (Hanusia), Matka (Niespodzianka). Powojenne: Kate Keller (Synowie A. Millera), Sybilla Birling (Pan inspektor przyszedł), Pani Dobrójska (Śluby panieńskie).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
