tancerka;
Właściwie Józefa Halama 1° v. Karniszyn, 2° v. Parnell, 3° v. Sędzimir. Była córką artysty cyrkowego Stanisława H. i tancerki Marianny (Marty) z Cegielskich, siostrą tancerek Leokadii (Lody) H, i Alicji H.,Heleny H., żoną – Feliksa Parnella, matką tancerki Magdaleny Parnell. Pierwszy raz wystąpiła jako pięcioletnie dziecko w tańcu szkockim na arenie cyrku w Tomsku. Tańca uczyła się pocz. pod kier. rodziców (ojciec uczył ją akrobatyki), potem u B. Niżyńskiej w Moskwie i M. Taglioni w Charkowie. Po powrocie do kraju w 1921 mieszkała pocz. w Sosnowcu. Rodzina H. utrzymywała się z występów wędrownych w różnych miastach polskich. Zizi tańczyła m.in. tańce ros., z matką i siostrą Lodą, w nocnym lokalu w Bielsku. W 1926 występowała, z siostrą Lodą, w nocnym lokalu w Warszawie. Od września t.r. została zaangażowana do t Perskie Oko, najpierw jako girlsa, potem z matką i siostrą Alicją, wykonywała wiązankę tańców ros. „Pod samowarem” zdobywając wielkie powodzenie. Odtąd występowała na scenach kabaretów i teatrzyków rewiowych w Warszawie: Perskie Oko (1926, 1927), Morskie Oko (1928, 1929, 1930, 1932), Wesoły Wieczór (1930, 1931), Banda (1932), Cyganeria (1933, 1934), Rex (1933), Hollywood (1934, 1935), Stara Banda (1934), Wielka Rewia (1935). Tańczyła solo lub w duetach, najczęściej z siostrą Lodą, E. Bodo, T. Olszą (słynna Złota pantera) i z przyszłym mężem F. Parnellem. Znała podstawy tańca klasycznego, opanowała świetnie taniec akrobatyczny. W rec. pisano, że występy jej stanowią „wybitnie interesującą atrakcję” programów kabaretowych. Od 1935 tańczyła w zespole kabaretowym prowadzonym przez Parnella, którego poślubiła w 1931 (rozwód w 1943). Uczestniczyła w licznych tournee zagranicznych. Z powodzeniem występowała w stylizowanych układach baletowych tańców pol., a także w układach klasycznych i charakterystycznych, które wykonywała „żywiołowo i z talentem znakomitym”. Próbowała także kariery piosenkarskiej, ale bez większego powodzenia. Okres okupacji niem. spędziła w Warszawie i Krakowie, niekiedy występowała w kawiarniach. W 1945-49 występowała w Krakowie i w objazdowych zespołach baletowych, prowadzonych przez Parnella, a także pod własnym kier. (m.in. 1948 w Szklarskiej Porębie). W Poznaniu w T. Wielkim 8 XI 1947 odbył się jej recital. Zajmowała się również pracą pedagogiczną. Ostatnie lata życia spędziła w Zakopanem. Należała do najpopularniejszych tancerek estradowych okresu międzywojennego. W 1932 wystąpiła w filmie pol. Biała trucizna.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994