Data urodzenia:
1883-04-08 Warszawa
Data śmierci:
1975-01-11 Zielonka k. Warszawy
aktor;
Feliks Jan Falkowski także F. Godziemba-Falkowski. Był synem Franciszka F. i Julianny z Piotrowskich, mężem Olimpii Eugenii z Kazibłockich. Uczył się w Warszawie w gimn., a nast. w Klasie Dram. przy Warsz. Tow. Muzycznym. Debiutował w sez. 1905/06 w zespole Cz. Wiśniewskiego w Lublinie, gdzie grał m.in. Pszeniczkiewicza (Okrężne), Cabińskiego (Żołnierz królowej Madagaskaru). Później występował: w zespole E. Majdrowicza, m.in. w Kielcach, Sosnowcu i Częstochowie, w sez. 1907/08 w T. Polskim w Poznaniu, od maja do sierpnia 1908 w Krakowie w T. Ludowym pod dyr. S. Poleńskiego, w sez. 1908/09 w Lublinie w zespole B. Bolesławskiego. Od maja 1909 grał w Warszawie, najpierw w T. Współczesnym na Dynasach, potem w półamat. T. Popularnym (do 1914), a w sez. 1914/15 w zespole Pol. Tow. Dramatycznego. W 1915-17 przebywał w Żytomierzu, gdzie służył w wojsku; organizował też przedstawienia pol. dla miejscowej ludności. Z kolei występował w Kijowie, najpierw w zespole pod dyr. W. Rapackiego (syna), później w 1918 z grupą aktorów pod kier. J. Osterwy w sali „Ogniwa”. W 1919-20 był w zespole pod dyr. J. Ursyna-Zamarajewa, m.in. w T. Kujawskim w Inowrocławiu, gdzie krótko sam stał na czele zrzeszenia aktorskiego; potem grał w Poznaniu, Lublinie (m.in. w sez. 1922/23), Krynicy pod dyr. J. Grodnickiego, a w 1. trzydziestych na scenach t. warsz.: Nowości, Cyrulik Warszawski. Po powstaniu warsz., w 1944 był więźniem obozu w Buchenwaldzie. Po wojnie występował w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu (sez. 1946/47 i 1947/48), gdzie 24 IV 1948 obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy artyst. w roli Papkina (Zemsta), w sez. 1948/49 i 1949/50 w T. Miejskim w Rzeszowie, 1950/51 w T. Młodego Widza we Wrocławiu; od 1951 do 30 IX 1962, tj. do emerytury, stale grał w T. im. Osterwy w Lublinie. Od 1965 mieszkał w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Był aktorem charakterystycznym, najczęściej występował w rolach komicznych, zarówno na scenach dram., jak i operetkowych; grał m.in. takie role, jak: Sobieniewski (Klub kawalerów), Ogonkowski (Wesele Fonsia), Mateusz (Wodewil warszawski), Zewakin (Ożenek), Tourterelle (Niemcy).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktor;
Feliks Jan Falkowski także F. Godziemba-Falkowski. Był synem Franciszka F. i Julianny z Piotrowskich, mężem Olimpii Eugenii z Kazibłockich. Uczył się w Warszawie w gimn., a nast. w Klasie Dram. przy Warsz. Tow. Muzycznym. Debiutował w sez. 1905/06 w zespole Cz. Wiśniewskiego w Lublinie, gdzie grał m.in. Pszeniczkiewicza (Okrężne), Cabińskiego (Żołnierz królowej Madagaskaru). Później występował: w zespole E. Majdrowicza, m.in. w Kielcach, Sosnowcu i Częstochowie, w sez. 1907/08 w T. Polskim w Poznaniu, od maja do sierpnia 1908 w Krakowie w T. Ludowym pod dyr. S. Poleńskiego, w sez. 1908/09 w Lublinie w zespole B. Bolesławskiego. Od maja 1909 grał w Warszawie, najpierw w T. Współczesnym na Dynasach, potem w półamat. T. Popularnym (do 1914), a w sez. 1914/15 w zespole Pol. Tow. Dramatycznego. W 1915-17 przebywał w Żytomierzu, gdzie służył w wojsku; organizował też przedstawienia pol. dla miejscowej ludności. Z kolei występował w Kijowie, najpierw w zespole pod dyr. W. Rapackiego (syna), później w 1918 z grupą aktorów pod kier. J. Osterwy w sali „Ogniwa”. W 1919-20 był w zespole pod dyr. J. Ursyna-Zamarajewa, m.in. w T. Kujawskim w Inowrocławiu, gdzie krótko sam stał na czele zrzeszenia aktorskiego; potem grał w Poznaniu, Lublinie (m.in. w sez. 1922/23), Krynicy pod dyr. J. Grodnickiego, a w 1. trzydziestych na scenach t. warsz.: Nowości, Cyrulik Warszawski. Po powstaniu warsz., w 1944 był więźniem obozu w Buchenwaldzie. Po wojnie występował w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu (sez. 1946/47 i 1947/48), gdzie 24 IV 1948 obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy artyst. w roli Papkina (Zemsta), w sez. 1948/49 i 1949/50 w T. Miejskim w Rzeszowie, 1950/51 w T. Młodego Widza we Wrocławiu; od 1951 do 30 IX 1962, tj. do emerytury, stale grał w T. im. Osterwy w Lublinie. Od 1965 mieszkał w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie. Był aktorem charakterystycznym, najczęściej występował w rolach komicznych, zarówno na scenach dram., jak i operetkowych; grał m.in. takie role, jak: Sobieniewski (Klub kawalerów), Ogonkowski (Wesele Fonsia), Mateusz (Wodewil warszawski), Zewakin (Ożenek), Tourterelle (Niemcy).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994