Data urodzenia:
1893-11-02 Warszawa
Data śmierci:
1966-05-01 Skolimów
aktor, reżyser;
Właściwie Jerzy Michał Kordowski pseud. Jur Dowski. Był synem Józefa K. i Zofii z Zaliwskich, bratem aktora Stefana Kordowskiego , mężem Zofii Wierzejskiej. W 1910 ukończył gimn. w Częstochowie; nast. pracował jako pisarz na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1914 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie, nast. służył w wojsku ros.; zdemobilizowany w 1915 z powodu słabego wzroku. Pracował jako urzędnik tow. ubezpieczeniowego w Kijowie, potem w Mińsku Litewskim, gdzie w 1917 zaangażował się do T. Polskiego pod kier. B. Skąpskiego. W 1918 wrócił do Warszawy; pocz. występował w t. objazdowym, potem w t. Mozaika przy ul. Mokotowskiej i z nim wyruszył w marcu 1919 na objazd Wielkopolski. Jesienią 1919 grał w Wilnie (m.in. Księdza w Weselu), w 1920 w Wojskowym T. Objazdowym pod kier. B. Oranowskiego. W sez. 1920/21 i 1922/23-1923/24 należał do zespołu T. Narodowego w Toruniu (w sez. 1922/23 jako Jur Dowski), w 1924-32 był w zespole T. Polskiego w Poznaniu. W 1932-35 grał w lwow. T. Miejskich, w sez. 1935/36 w T. Polskim w Katowicach, później w Warszawie: w sez. 1936/37 w T. Letnim, 1937/38-1938/39 w T. Polskim. W 1938 brał też udział w przedstawieniach Warsztatu Teatralnego PIST-u. W okresie międzywojennym grał m.in. Marcelego Stęporka (W małym dworku), Czeremere (Twardowski na Krzemionkach), Doktora (Papierowy kochanek), Błażeja (Gwałtu, co się dzieje), Benedykta (Stare wino), Truffaldina (Turandot), Jaśka (Niespodzianka), Collinsa (Nowa umowa małżeńska). Od 1939 przebywał we Lwowie, gdzie w 1939-41 i 1944 grał w Polskim T. Dramatycznym; w czasie okupacji niem. pracował jako robotnik. Z zespołem t. lwow. repatriował się w 1945 do Katowic i w sez. 1945/46 grał w T. Śląskim. Na sez. 1946/47 przeniósł się do Miejskich T. Dramatycznych w Krakowie, w 1947/48 był w T. Polskim w Bydgoszczy, a od sez. 1948/49 do przejścia na emeryturę w 1964 pracował jako aktor i reżyser w T. Polskim w Poznaniu; od 1 III do 1 V 1951 po odejściu W. Horzycy, wraz z S. Orzechowskim i T. Muskatem kierował teatrem. Ostatnie lata życia spędził w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie.
Był cenionym aktorem, chwalonym w recenzjach za znakomity warsztat i kulturę sceniczną. W 1. powojennych grał m.in. Księdza i Ojca (Wesele), Sędziego (W małym domku), Fujarkiewicza (Dom otwarty), Kaleba (Świerszcz za kominem), Pankracego (Pieczary Salamanki), Aleksandrowa (Żywy trup), Pawła z Przemankowa (Ziemia rozdarta), Dyndalskiego (Zemsta), Dulskiego (Moralność pani Dulskiej), Karhana (Brygada szlifierza Karhana), Curry’ego (Zaklinacz deszczu), Paprikidesa (Osioł i cień). Reżyserował b. rzadko, gł. na scenie objazdowej w Poznaniu, m.in. Sześć godzin ciemności (1953). Występował także w filmach polskich.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
aktor, reżyser;
Właściwie Jerzy Michał Kordowski pseud. Jur Dowski. Był synem Józefa K. i Zofii z Zaliwskich, bratem aktora Stefana Kordowskiego , mężem Zofii Wierzejskiej. W 1910 ukończył gimn. w Częstochowie; nast. pracował jako pisarz na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W 1914 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie, nast. służył w wojsku ros.; zdemobilizowany w 1915 z powodu słabego wzroku. Pracował jako urzędnik tow. ubezpieczeniowego w Kijowie, potem w Mińsku Litewskim, gdzie w 1917 zaangażował się do T. Polskiego pod kier. B. Skąpskiego. W 1918 wrócił do Warszawy; pocz. występował w t. objazdowym, potem w t. Mozaika przy ul. Mokotowskiej i z nim wyruszył w marcu 1919 na objazd Wielkopolski. Jesienią 1919 grał w Wilnie (m.in. Księdza w Weselu), w 1920 w Wojskowym T. Objazdowym pod kier. B. Oranowskiego. W sez. 1920/21 i 1922/23-1923/24 należał do zespołu T. Narodowego w Toruniu (w sez. 1922/23 jako Jur Dowski), w 1924-32 był w zespole T. Polskiego w Poznaniu. W 1932-35 grał w lwow. T. Miejskich, w sez. 1935/36 w T. Polskim w Katowicach, później w Warszawie: w sez. 1936/37 w T. Letnim, 1937/38-1938/39 w T. Polskim. W 1938 brał też udział w przedstawieniach Warsztatu Teatralnego PIST-u. W okresie międzywojennym grał m.in. Marcelego Stęporka (W małym dworku), Czeremere (Twardowski na Krzemionkach), Doktora (Papierowy kochanek), Błażeja (Gwałtu, co się dzieje), Benedykta (Stare wino), Truffaldina (Turandot), Jaśka (Niespodzianka), Collinsa (Nowa umowa małżeńska). Od 1939 przebywał we Lwowie, gdzie w 1939-41 i 1944 grał w Polskim T. Dramatycznym; w czasie okupacji niem. pracował jako robotnik. Z zespołem t. lwow. repatriował się w 1945 do Katowic i w sez. 1945/46 grał w T. Śląskim. Na sez. 1946/47 przeniósł się do Miejskich T. Dramatycznych w Krakowie, w 1947/48 był w T. Polskim w Bydgoszczy, a od sez. 1948/49 do przejścia na emeryturę w 1964 pracował jako aktor i reżyser w T. Polskim w Poznaniu; od 1 III do 1 V 1951 po odejściu W. Horzycy, wraz z S. Orzechowskim i T. Muskatem kierował teatrem. Ostatnie lata życia spędził w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie.
Był cenionym aktorem, chwalonym w recenzjach za znakomity warsztat i kulturę sceniczną. W 1. powojennych grał m.in. Księdza i Ojca (Wesele), Sędziego (W małym domku), Fujarkiewicza (Dom otwarty), Kaleba (Świerszcz za kominem), Pankracego (Pieczary Salamanki), Aleksandrowa (Żywy trup), Pawła z Przemankowa (Ziemia rozdarta), Dyndalskiego (Zemsta), Dulskiego (Moralność pani Dulskiej), Karhana (Brygada szlifierza Karhana), Curry’ego (Zaklinacz deszczu), Paprikidesa (Osioł i cień). Reżyserował b. rzadko, gł. na scenie objazdowej w Poznaniu, m.in. Sześć godzin ciemności (1953). Występował także w filmach polskich.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
